Πολλές είναι οι φορές που διάβασα κάτι σ αυτή τη “γειτονιά”, στην οποία “συναντηθήκαμε” καμιά πενηνταριά άνθρωποι, που επικοινωνούμε, που σας σκέφτομαι, που με συγκινείτε, που με κάνετε να γελάω, που ανοίγετε παράθυρα στο μυαλό μου, που μου κάνετε δωράκια και μου δίνετε ανασούλες και που άσχετα με την “ακαδημαική” μορφή και ορισμό της ποίησης, για μένα είναι ποίημα.
Μέσα σε αστεία και σοβαρά, ελαφρά και βαριά, ώριμα και παιδιάστικα, γεννιούνται μικρά και μεγάλα ποιήματα.
Αν μπορούσαμε λοιπόν, να είμαστε κάπου μαζί, θα ήθελα να ρωτήσω τον καθένα από σας ένα σωρό πράγματα.
Σκέφτηκα έναν τρόπο να το κάνω. Σκέφτηκα μερικές ερωτήσεις. Θέλω να τις θεωρήσεις ως απολύτως προσωπικές. Είναι πράγματα που αν μπορούσα θα ήθελα τόσο πολύ να ρωτήσω τον καθένα ξεχωριστά...
Αγαπητέ μου γείτονα, διάβασέ τις, κι αν θέλεις, κάνε μου την τιμή και δώσε μου τη χαρά να μου απαντήσεις. (Αναρωτήθηκα για τον πιο πρακτικό τρόπο για να έχω αυτές τις απαντήσεις. Σκέφτηκα αυτόν – κι αν έχεις να μου προτείνεις άλλον, σ ακούω.)
Θα γράψεις ένα ποστάκι στο μπλόγκ σου με τις απαντήσεις – σε όσες ερωτήσεις θέλεις. Και μετά θα έρθεις εδώ να μου αφήσεις στα σχόλια, το λίνκ μ αυτή την ανάρτηση των απαντήσεων. Επειδή σε αρκετές απαντήσεις, ίσως χρειαστεί να ανατρέξεις σε παλιότερες αναρτήσεις σου, πολύ θα με διευκόλυνες αν στις απαντήσεις είχες συνδέσμους για τα πόστ στα οποία αναφέρεσαι.
Σε δυσκόλεψα; ωραία!
Πάρε όσο χρόνο θέλεις... θα είμαι εδώ να σε κρυφοκοιτάω και θα περιμένω με ανυπομονησία να διαβάσω τις απαντήσεις σου.
Θέλω να σε ρωτήσω...
ποιο θεωρείς το πιο αυτοβιογραφικό σου ποστ
ποιο είναι το ποστ που σε “πόνεσε”
ποιο ποστ ένιωσες σαν “γέννα” επώδυνη, που όταν τελείωσε ένιωσες λύτρωση
ποιο είναι το ποστ που γελάς μαζί του
ποιο είναι το ποστ που γελάς μαζί σου
ποιο είναι το ποστ που καμαρώνεις
ποιο είναι το ποστ που ίσως και να κατέβαζες
ποιο είναι το σχόλιο που σε “τσάκισε”
ποιο ποστ θεωρείς γοητευτικό
για ποιο ποστ το είδος της ανταπόκρισης σε εντυπωσίασε;
ποιο ποστ είναι εκείνο που καταλαβαίνεις μόνο εσύ και το έγραψες μόνο για σένα
ποιο ποστ έγραψες μόνο και μόνο για να διαβαστεί από συγκεκριμένα μάτια.
Και τελειώνοντας, έγραψες ποτέ χωρίς να μπορείς να βλέπεις καθαρά την οθόνη, από δάκρυα;
...θα μου πεις;
Αφιερωμένο σε όλα εκείνα τα μικρά και μεγάλα ποιήματα "ανώνυμων" ποιητών που γεννιούνται κάθε στιγμή και καθιστούν την ποίηση ζωντανή και ρέουσα...
Μέσα σε αστεία και σοβαρά, ελαφρά και βαριά, ώριμα και παιδιάστικα, γεννιούνται μικρά και μεγάλα ποιήματα.
Αν μπορούσαμε λοιπόν, να είμαστε κάπου μαζί, θα ήθελα να ρωτήσω τον καθένα από σας ένα σωρό πράγματα.
Σκέφτηκα έναν τρόπο να το κάνω. Σκέφτηκα μερικές ερωτήσεις. Θέλω να τις θεωρήσεις ως απολύτως προσωπικές. Είναι πράγματα που αν μπορούσα θα ήθελα τόσο πολύ να ρωτήσω τον καθένα ξεχωριστά...
Αγαπητέ μου γείτονα, διάβασέ τις, κι αν θέλεις, κάνε μου την τιμή και δώσε μου τη χαρά να μου απαντήσεις. (Αναρωτήθηκα για τον πιο πρακτικό τρόπο για να έχω αυτές τις απαντήσεις. Σκέφτηκα αυτόν – κι αν έχεις να μου προτείνεις άλλον, σ ακούω.)
Θα γράψεις ένα ποστάκι στο μπλόγκ σου με τις απαντήσεις – σε όσες ερωτήσεις θέλεις. Και μετά θα έρθεις εδώ να μου αφήσεις στα σχόλια, το λίνκ μ αυτή την ανάρτηση των απαντήσεων. Επειδή σε αρκετές απαντήσεις, ίσως χρειαστεί να ανατρέξεις σε παλιότερες αναρτήσεις σου, πολύ θα με διευκόλυνες αν στις απαντήσεις είχες συνδέσμους για τα πόστ στα οποία αναφέρεσαι.
Σε δυσκόλεψα; ωραία!
Πάρε όσο χρόνο θέλεις... θα είμαι εδώ να σε κρυφοκοιτάω και θα περιμένω με ανυπομονησία να διαβάσω τις απαντήσεις σου.
Θέλω να σε ρωτήσω...
ποιο θεωρείς το πιο αυτοβιογραφικό σου ποστ
ποιο είναι το ποστ που σε “πόνεσε”
ποιο ποστ ένιωσες σαν “γέννα” επώδυνη, που όταν τελείωσε ένιωσες λύτρωση
ποιο είναι το ποστ που γελάς μαζί του
ποιο είναι το ποστ που γελάς μαζί σου
ποιο είναι το ποστ που καμαρώνεις
ποιο είναι το ποστ που ίσως και να κατέβαζες
ποιο είναι το σχόλιο που σε “τσάκισε”
ποιο ποστ θεωρείς γοητευτικό
για ποιο ποστ το είδος της ανταπόκρισης σε εντυπωσίασε;
ποιο ποστ είναι εκείνο που καταλαβαίνεις μόνο εσύ και το έγραψες μόνο για σένα
ποιο ποστ έγραψες μόνο και μόνο για να διαβαστεί από συγκεκριμένα μάτια.
Και τελειώνοντας, έγραψες ποτέ χωρίς να μπορείς να βλέπεις καθαρά την οθόνη, από δάκρυα;
...θα μου πεις;
Αφιερωμένο σε όλα εκείνα τα μικρά και μεγάλα ποιήματα "ανώνυμων" ποιητών που γεννιούνται κάθε στιγμή και καθιστούν την ποίηση ζωντανή και ρέουσα...
Εγώ θα σου πω.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΙσως γιατί θα ήθελα και γω να ρωτήσω πολλά αλλά ντρέπομαι.....παραείναι προσωπικά:)
Ασε να το σκεφτώ μόνο λίγο...
Τώρα που έφτιαξα και το πρόβλημα με το blog και με βλέπετε όλοι....
Φιλιά!!
serenata ξέρεις, οι ερωτήσεις από μόνες τους έχουν μια δυναμική καταλυτική, άσχετα με το αν θα λάβουν απαντήσεις. το παιχνίδι των ερωτήσεων δεν συνδέεται πάντα με το παιχνίδι των απαντήσεων. μπορούν και τα δύο να σταθούν μόνα τους και είναι εξ ίσου γοητευτικά. :)
Διαγραφήελπίζω να περάσεις καλά μ αυτή τη μικρή αναδρομή στο μπλογκάκι σου και να μας πάρεις και μας σ αυτή τη βόλτα.
Σήμερα βρέχει serenates που λέει και η ΛΙΑΚΑΔΑ!
ΔιαγραφήΔιόρθωσα επιτέλους το blog και προβλήθηκαν όλες οι αναρτήσεις που είχα γράψει και δε βλέπατε.
Ναι οι ερωτήσεις στέκονται από μόνες...
Αλλά είναι πιο γοητευτικό να συνδυαστούν με τις απαντήσεις:))
Καλημέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα γράψω το ποστάκι, θα απαντήσω στις ερωτήσεις, αλλά δεν θα το δημοσιεύσω. Θα στο στείλω με e-mail. Πολύ "αυτοβιογραφήθηκα" τον τελευταίο χρόνο... Και όχι, δεν "κλείνομαι" [βλ. Μοναξιά μας, όλη…]. "Ανοίγομαι" σβήνοντας ό,τι...
γλυκό μου Ράκος... να μου το στείλεις με όποιο τρόπο θέλεις. Θα είναι δωράκι και ο τρόπος που θα μου το δώσεις δεν έχει σημασία.
Διαγραφήσε φιλώ.
Εσύ να ρωτάς;! Αποκλείεται!!! :))
ΑπάντησηΔιαγραφήΕντάξει, θα προσπαθήσω να απαντήσω. Θα κάνω ό,τι μπορώ!
Δεν αντιλαμβάνομαι το υπονοούμενο... Θέλεις να πείς ότι ρωτάω πολλά; ότι ρωτάω διαρκώς και για τα πάντα; αυτό θες να πεις; ε; ε;
Διαγραφή(άσχετο αλλά ήθελα να σου πω οτι μαζί σου για τον βιβλιοθηκάριο...)
διορθώνω τη φράση "(άσχετο αλλά ήθελα να σου πω οτι συμφωνώ μαζί σου για τον βιβλιοθηκάριο...)
ΔιαγραφήΠέρασα μόνο να σου πω μια καλησπέρα κι ένα μικρό "μου έλειψες".
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτά.
καλώς σε. και μένα μου έλειψες. και θα επιμείνω στις ερωτήσεις μου. θα μου απαντήσεις theorema;
ΔιαγραφήΚαλησπέρα αγαπητή....
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι που σε ξαναβρίσκω...
Πολύ θα ήθελα να ανταποκριθώ σε όλες τις ερωτήσεις σου, αλλά με βρίσκεις σε μια φάση "εκφόρτισης" που είπε κι η καταμπράν , και είμαι στα δειλά βήματα επαναφοράς , και επαναχρησιμοποίησης του μπλογκ, είμαι σε μια φάση δύσκολη , με πολύ δουλειά , πολύ κούραση , είμαι γενικά λιγάκι ακατάλληλος για να καθίσω και να αφιερώσω χρόνο για να σου απαντήσω μια μια στις ερωτήσεις σου...
Πάντως λίγο πολύ,σχεδόν σε κάθε ανάρτηση , νοιώθω σχεδόν όλα όσα ρώτησες....
αυτοβιογραφικά , γιατί λίγο πολύ αν και δεν περιγράφω τόσο την ζωή μου , περιγράφω τις σκέψεις μου , και μάλλον πολλοί εδώ μέσα ξέρουν καλύτερα από πολλούς που με "ξέρουν" ζωντανά ποιός είμαι και πως σκέφτομαι...
όλα λίγο πολύ είναι "γέννες"...
για όλα λίγο πολύ νοιώθω ανάμικτα , είτε ότι γελάω μαζί του , είτε ότι γελάω μαζί μου, είτε ότι ποτέ δεν θα πετύχω το "άριστο" και μ'αυτήν την σκοπιά ορισμένες ώρες που τα ξαναδιαβάζω θα μπορούσα και να τα κατεβάσω...
Δεν θεωρώ ότι κάνω τέχνη, είναι ένας δρόμος έκφρασης, τα λέω... περιμένω να ακουστώ, περιμένω πάντα με αγωνία τα σχόλια...χαίρομαι όταν βρίσκω καλοπροαίρετα σχόλια, θυμώνω όταν εντοπίζω ειρωνία (κυρίως),δεν περιμένω διθυράμβους αλλά κριτική ....
Τα ποιήματα είναι γέννες...πονάνε όταν τα δείχνω, αιώνες τα είχα κρυφά...
Το ποστ που είχα "γεμάτα τα μάτια" και δεν έβλεπα την οθόνη είναι το "αντίο φίλε"....για ευνόητους λόγους...
Αυτά...
Ελπίζω , κάπως να σε κάλυψα...
Καλημέρα Χρήστο. Καλώς σε ξαναβρίσκω. Ελπίζεις να με κάλυψες; :) αν αυτό ένιωθες να μου πείς, ναι με κάλυψες. ξέρεις, ο λόγος που έθεσα αυτές τις ερωτήσεις, είναι γιατί νιώθω την ανάγκη - με όλους τους ανθρώπους που είναι γύρω μου - να μπορώ να βλέπω όχι μόνο την διατυπωμένη σκέψη ή πραγματοποιημένη πράξη αλλά και τις διαδρομές μιας σκέψης ή πράξης. Διαβάζω λοιπόν σκέψεις και όνειρα και απογοητεύσεις και χαρές και αστεία και προκλήσεις και θυμούς. ήθελα να μπορώ να δώ κι ένα μικρό κομμάτι αυτών των διαδρομών του καθένα μας.
ΔιαγραφήΕίμαι σίγουρη ότι θα ξαναβρείς το βηματισμό σου :) να είσαι καλά
Δύσκολο.. σαν να κάθομαι στην καρέκλα του ψυχολόγου και να πρέπει να του τα πω όλα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι να τα διαβάσουν και όλοι:-)
Αξίζει να το κάνω ακόμη και για μένα.. μετά ίσως κλείσω το blog;-)
Φιλάκι πολλά SoDurck:-)
Δύσκολες ερωτήσεις, πολύ δύσκολες. Θα σου τις απαντήσω (και γιατί νιώθω ότι απευθύνεσαι και σε εμένα και γιατί μάλλον ήρθε η ώρα να βρεθώ αντιμέτωπη με τον μπλόγκερ εαυτό μου) αλλά επίτρεψέ μου να μην το κάνω δημόσια. Θα λάβεις μέηλ μέσα στις επόμενες ημέρες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜεγάλο φιλί :*
θα περιμένω ανυπόμονα μικρή μου βασίλισσα... καιρός να δώ πως σκέφτονται οι γαλαζοαίματοι...
Διαγραφή:))
Είπα - ξείπα!
Διαγραφήhttp://www.koueen.com/2012/03/blog-post_22.html
Σ ευχαριστώ μεγαλειοτάτη... ήταν απολαυστική βόλτα (κι ακόμα δεν έχει τελειώσει)
Διαγραφή(πως το έλεγε η αδελφή του Κωνσταντάρα... άτιμη κοινωνία άλλους τους ανεβάζεις στα τάρταρα κι άλλους τους κατεβάζεις... )
Καλημέρες!
Διαγραφήhttp://www.youtube.com/watch?v=5nQSOSQMn10
καλημέρες ρακούλι! περιμένω το μέηλ ακόμα!
ΔιαγραφήΘα σου δώσω μόνο ένα post που απαντά στις 8 από τις 13 ερωτήσεις σου..
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://margo-k.blogspot.com/2009/02/o.html
Καλημέρα :-)
Σ ευχαριστώ γι αυτή την εξομολόγηση...
Διαγραφήείναι περίεργο, γιατί θα μπορούσαμε να μιλάμε ώρες για όλα αυτά που θίγεις, θα ήθελα να πω χιλιάδες πράγματα και γεννήθηκαν ατελείωτες σκέψεις κι απ την άλλη νιώθω πως δεν υπάρχει λόγος να πω τίποτα άλλο απ ένα μεγάλο και βαθύ ευχαριστώ Margo
Αυτοβιογραφικό: http://emuc2011.blogspot.com/2011/10/me-myself-and-i.html
ΑπάντησηΔιαγραφήΈγραψα εγώ για μένα: http://emuc2011.blogspot.com/2011/06/blog-post_4761.html
Γοητευτικό:http://emuc2011.blogspot.com/2011/06/blog-post_5291.html
Δάκρυα:http://emuc2011.blogspot.com/2011/06/reunion.html
Για τα υπόλοιπα, έχω μάλλον δρόμο ακόμα.
υ.γ.: Έχω κατεβάσει ήδη αρκετά πόστ...
Εσύ? Θα μας πείς?
Μας έλειψες :-)
σ ευχαριστώ πολύ Εμ-Μι (Μ). εξακολουθεί να σ αρέσει το φως επειδή σ αρέσουν οι σκιές;
Διαγραφήαυτό που κατάλαβα (μεταξύ άλλων) είναι το πόσο σ αρέσουν οι αντιφάσεις. λεκτικά τουλάχιστον. αναρωτιέμαι πόσο αυτό ισχύει και στα καθημερινά μικρά πράγματα η εκτονώνεται στις λέξεις σου.
κι εμένα μου λείπετε ακόμα...
Οι αντιφάσεις μου είμαι εγώ! Χαίρομαι που το κατάλαβες. Θέλω να είμαι μια έτσι και μια γιουβέτσι. Θέλω να είμαι πότε εδώ και πότε εκεί. Η ζωή μου είναι τρομερά σταθερή, οπότε αφήνω το μυαλό μου να φεύγει.
Διαγραφήυ.γ.: πολλά καταλαβαίνεις εσύ....
πιο πολλά είναι αυτά που δεν καταλαβαίνω όμως...
Διαγραφήνιώθεις πως πρέπει να τα καταλάβεις?
Διαγραφήκαλημερούδια!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήαπαντώ σε όλα τα ερωτήματά σου με τούτα τα ομιλήματα:
http://www.snhell.gr/anthology/content.asp?id=180&author_id=37
χχχ
αυτό το σχόλιο θα μπορούσε να είναι η απάντησή μου στο ερώτημα "ποιο σχόλιο σε τσάκισε", αν δεν είχαν προηγηθεί 2 άλλα παλιότερα (πάλι δικά σου όμως)
ΔιαγραφήΚαθυστερημένα, όπως πάντα, αλλά να απαντήσω...μ'αρέσουν οι προσωπικές ερωτήσεις, ιδιαίτερα όταν συνδέονται με αυτά που κάνω και μ'αρέσουν, όπως το ποστιν. Επειδή καθυστέρησα, επειδή είμαι νεόκοπη στο είδος, κι επειδή κανείς δεν ανέβασε ποστάκι, θα απαντήσω εδώ, εν συμπυκνωμένη συντομία: όλα μου τα ποστ τα αγαπώ και σχεδόν μετά από όλα αισθάνομαι την κούραση και την πληρότητα μιας γέννας/κανένα ποστ δεν το ξαναδιαβάζω αφού το ανεβάσω, όπως και όλα μου τα σημαντικά γραπτά/κλαίω πριν ή μετά το γεγονός που με προέτρεψε στη συγγραφή, κλαίω με πολλά ποστς άλλων, κλαίω συνήθως με ιστορίες ζώων, γενικά κλαίω/τα περισσότερα είναι αυτοβιογραφικά, δεν έχω ιδιαίτερη φαντασία και καλή μνήμη (κάπως αυτά συνδυάζονται)/
ΑπάντησηΔιαγραφήτο πιο αυτοβιογραφικό είναι μέχρι στιγμής το τελευταίο http://www.rubycloud.blogspot.com/2011/09/blog-post_08.html/
αλλά σε τοπολογικό επίπεδο το:
Πότε ήρθες; πότε θα φύγεις;
http://www.rubycloud.blogspot.com/2011/08/blog-post.html
Αγαπώ το Έκρηξη χαράς, οι φίλοι
http://www.rubycloud.blogspot.com/2011/04/blog-post_16.html
Αναπάντεχη απόκριση είχε το
Η τέχνη του ραψίματος
http://www.rubycloud.blogspot.com/2011_06_01_archive.htmlΈγραψα πολλά;
Περήφανη για το εγκεφαλικό
Μπλε, βαθύ γαλάζιο
http://www.rubycloud.blogspot.com/2011/09/blog-post_08.html
έγραψα πολλά;
Σ ευχαριστώ ρουμπινάκι :)
Διαγραφήόχι δεν έγραψες πολλά. άλλωστε είναι γνωστό οτι μ αρέσει να ακούω (και να διαβάζω ) ιστορίες. επειδή όμως δεν έχω πρόσβαση στο δίκτυο, τα διαβάζω λίγα λίγα, οπότε θα επανέλθω για την ουσία των απαντήσεων :)
Το λοιπόν, εγώ σου απάντησα (http://faoudi.blogspot.com/2012/03/sodurck.html).
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλήθεια, μήπως να μας απαντούσες κι εσύ στις ερωτήσεις σου;;;;;;!!!!!!
Σ ευχαριστώ γλυκό μου φαουδάκι. Θα τις διαβάσω μία μία τις απαντήσεις και τα ποστάκια σου. Σου άρεσε όμως που έκανες αυτή τη μικρή αναδρομή; Για μένα είναι πολύ ιδιαίτερες όλες οι απαντήσεις. είναι ερωτήσεις που πραγματικά θα ήθελα να ρωτήσω όποιον κατάφερνα να συναντήσω από κοντά.
ΔιαγραφήΝα είσαι καλά. Θα επανέλθω για να σου πω για τις απαντήσεις, όταν τις διαβάσω όλες. (κάνε υπομονή γιατί κάνω την προσωπική μου ιντερνετονηστεία αυτόν τον καιρό)
Σοντουκάκι μου πάλι χάθηκες. Πέρασα για ευχές αλλά λείπεις να ξέρεις..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό Πάσχα και καλή Ανάσταση.. με αγάπη!
Όμορφα να περάσεις.. :-)
Μια σημείωση μιας και το είδα. Στους συνδέσμους της ανάρτησής σου έχει ένα κατεβατό από παλαιότερες δικές μου και δεν ξέρω πώς μπήκαν, ούτε πώς μπαίνουν γενικότερα αυτοί οι σύνδεσμοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορείς όμως να του βγάλεις αν σε ενοχλούν από τις ρυθμίσεις-διαμόρφωση και επιλογή ΟΧΙ στο συγκεκριμένο πεδίο.
Φιλάκια!
Καλημέρα γειτόνισσα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ σε πεθύμησα, να ξέρεις, θέλω να απαντήσω σε αυτό που ρωτάς, δεν μπορώ όμως να το κάνω αναλυτικά ούτε δημόσια, γιατί μερικές φορές η αναμόχλευση των μέσα δια της γραφής γίνεται ανυπόφορη. Τα πιο "δύσκολα" πάντως κείμενα εγώ τα έγραψα στο στρατό, π.χ.:
http://silentcrossing.wordpress.com/2009/11/16/%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BF%CE%B4%CE%B5%CF%8D%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B5%CF%82/
και
http://silentcrossing.wordpress.com/2009/09/12/%CF%86%CE%B8%CE%B9%CE%BD%CF%8C%CF%80%CF%89%CF%81%CE%BF/
Καλές γιορτές εύχομαι γλυκιά μου!
Καλημέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠέρασα απλά να σου ευχηθώ καλό Πάσχα και καλή Ανάσταση!
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήγεια σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήλοιπόν απάντησα σε μερικά, για όσα ξέμειναν, κάνε τα στραβά μάτια!
εσύ απάντησες τελικά;
ποιο θεωρείς το πιο αυτοβιογραφικό σου ποστ http://klogia.blogspot.com/2011/02/blog-post_03.html
ποιο είναι το ποστ που σε “πόνεσε” http://klogia.blogspot.com/2011/12/blog-post_15.html
ποιο ποστ ένιωσες σαν “γέννα” επώδυνη, που όταν τελείωσε ένιωσες λύτρωση http://klogia.blogspot.com/2011_10_01_archive.html
ποιο είναι το ποστ που γελάς μαζί του http://klogia.blogspot.com/2011/03/blog-post_19.html
ποιο είναι το ποστ που γελάς μαζί σου -μπορώ να πω "όλα"; όχι ε; καλά. http://klogia.blogspot.com/2012/04/blog-post_30.html
ποιο είναι το ποστ που καμαρώνεις http://klogia.blogspot.com/2011/12/blog-post_14.html
ποιο ποστ θεωρείς γοητευτικό http://klogia.blogspot.com/2011/12/blog-post.html
(το έσβησα κατά λάθος..)