Ας ξημερώσει ανάσα

Όχι από συμπόνια, όχι από λύπηση, όχι από την επίγνωση ότι έρχεται και η δική μου ώρα...  Μόνο για την ελπίδα ότι δεν είμαστε μόνοι μας... Πιο πολύ για τα σχόλια παρά για το ίδιο το ποστ κι ας είναι το πιο σημαντικό επί της ουσίας.

http://typosnyxterinos.blogspot.com/2011/10/blog-post.html

Ταπεινά τα Σέβη μου...