απόσπασμα...
“...Στον έρωτα δίνουμε και παίρνουμε αυτό που δεν έχουμε. “Le don de ce qu' on n' a pas” μου έγραφε, μια δεκαετία αργότερα, τη φράση του Lacan ο Χρήστος. ¨Έτσι είναι, στον έρωτα χαρίζουμε αυτό που μας λείπει, ελπίζοντας πως το ίδιο θα κάνει κι ο άλλος. Πως θα μας χαρίσει αυτό που η έλλειψή του είναι τόσο βασανιστική. Κι αν δεν το κάνει, υποθέτουμε ότι δε μας ερωτεύτηκε αρκετά. ¨Ένα πλεόνασμα έλλειψης μαγικά κλειδώνει, σε κάτι σαν – δύο ελλείψεις κλειδώνουν σε μία κατάφαση, σε μία κατάσταση, όπου, της φαντασίας υπερέχουσας, πλανάται η μοναδική ευκαιρία για πληρότητα. Στον έρωτα, όταν δεν είναι άγιος, τίποτα δε μας ενώνει, αντίθετα, μας χωρίζει, αλλά και μας κρατά καθηλωμένους, το μέγεθος της έλξης. Επειδή τα αντίθετα έλκονται, κάθε μεγάλη έλξη μας διαφοροποιεί.
Σκέφτομαι ότι χάρις στην έλλειψη γράφω...”
Μαρία Μήτσορα, “Με λένε Λέξη”, εκδόσεις Πατάκη, Αθήνα 2008
