unlimited limit

Δεν έβλεπε την ώρα να φτάσει σπίτι. Μα αργούσαν πάντα τόσο πολύ τα φανάρια; Δύο ακόμα. Και στο τελευταίο που έχουν προτεραιότητα οι πεζοί, έγινε αγενής και δεν άφησε εκείνον τον κύριο να περάσει. Τι έχει πάθει; Οι πεζοί είχαν πάντα προτεραιότητα – και τα πεζά επίσης, τώρα που το σκέφτεται. Α! Να αυτό είναι που λένε ότι το σύμπαν συνωμοτεί. Μόλις άδειασε μια θέση!

Τι ώρα πήγε; Θα είναι άραγε εκεί; Γιατί να είναι; Δεν είπαν να ξαναβρεθούν. Δεν είπαν τίποτα. Γιατί δεν είπε εκείνη κάτι;

Μπήκε κουτρουβαλώντας στο σπίτι. Παράτησε τσάντα, κλειδιά, τα πάντα στο πάτωμα και έτρεξε να ανοίξει τον υπολογιστή.

Μα τι της συμβαίνει; Είναι δυνατόν να κάνει έτσι; Και στο κάτω κάτω πως ξέρει ότι θα είναι εκεί; Πως μπορεί να κάνει έτσι, σαν έφηβη για μια τέτοια γνωριμία; Η οθόνη ξεγελάει. Δεν ξέρεις ποιος είναι πίσω από τις λέξεις που σε μαγεύουν. Μα γράφει τόσο όμορφα... Είναι δυνατόν; Φοβάται λίγο. Παραξενεύεται πολύ. Αυτή μια ζωή ήταν τέρας ψυχραιμίας και λογικής. Δεν είναι τυχαίο που την αποκαλούν βούδα οι φίλοι της. Και σε ποιόν να τολμήσει να πεί οτι μπήκε σε chatroom; Και νάτην τώρα. Να τρέχει σαν τρελή στην οθόνη. Δεν έβγαλε ούτε τα παπούτσια της. Connect και η καρδιά της χτυπάει γρήγορα. Θα είναι εκεί; Μπήκε... Κοιτάει αλαφιασμένα την δεξιά στήλη με τα ονόματα. Δεν το βλέπει... Μήπως δεν τα είδε καλά; Ξανά... Μα... ¨Έλα συγκεντρώσου! L … k, l, m... limited... όχι δεν είναι εδώ. Δεν υπάρχει limited... Μήπως μπήκε και έφυγε επειδή δεν τη βρήκε; Μήπως δεν ήρθε;  Μήπως... Μήπως... Μήπως είσαι υπερβολική; Μήπως να συνέλθεις λιγάκι; Μια απλή κουβέντα ήταν. Τι έχεις πάθει;

Πρέπει να ρωτήσω το Γιώργο πως δουλεύει αυτό το πράγμα. Πρέπει να μην παρασυρθώ. Ο Γιώργος ήταν κάθετος και αυστηρός. “Κοριτσάκι μου το ίντερνετ θέλει προσοχή. Και ένας κανόνας είναι α π α ρ ά β α τ ο ς! Δεν δίνεις κανένα στοιχείο σου. Ούτε όνομα ούτε περιοχή ούτε τηλέφωνο ούτε διεύθυνση! Και μην τολμήσεις να ερωτευτείς την οθόνη σου!” Ήταν τόσο σίγουρη όταν απαντούσε “Έλα ρε Γιώργο, μωρό είμαι; Σιγά μην ερωτευτώ την οθόνη! Έλεος δηλαδή...”. Το βλέμμα του Γιώργου κάτι έλεγε αλλά δεν έδωσε σημασία. Σιγά μην ερωτευτεί μια οθόνη στην ηλικία της. Αυτά τα παθαίνουν τα πιτσιρίκια!
Ευτυχώς δεν τη ρώτησε το όνομά της. Θα ένιωθε πολύ άβολα να μην το πει, μετά από τόσα που είπαν όλη νύχτα... Τι όμορφη νύχτα... Ούτε και κείνη ρώτησε. Δεν είχε σημασία άλλωστε. Ήταν μια ευχάριστη και ενδιαφέρουσα συνομιλία... έτσι της είπε. Έτσι το ένιωθε και κείνη αλλά...

Πως γίνεται να μπορείς να νιώθεις τέτοια εγγύτητα; σχεδόν συγγένεια; Πως γίνεται να μιλάς με κάποιον άγνωστο και να βλέπεις να σχηματίζονται στην οθόνη σου λέξεις που σε χτυποκαρδούν τόσο έντονα; Πως γίνεται οι λέξεις από άγνωστη πηγή να προκαλούν κύματα συγκίνησης;  Όλη μέρα είχε εκείνο το περίεργο ζαλισμένο άυπνο χαμόγελο. Πήγε κατ ευθείαν στη δουλειά. Μα πού είναι; Μάλλον δεν θα μπει πάλι. Έτσι είναι μάλλον αυτές οι κουβέντες, αυτές οι γνωριμίες... Μια ευχάριστη και ενδιαφέρουσα συνομιλία...

“Έρωτας, έλλειψη και γλώσσα”

απόσπασμα...

“...Στον έρωτα δίνουμε και παίρνουμε αυτό που δεν έχουμε. “Le don de ce qu' on n' a pas” μου έγραφε, μια δεκαετία αργότερα, τη φράση του Lacan ο Χρήστος. ¨Έτσι είναι, στον έρωτα χαρίζουμε αυτό που μας λείπει, ελπίζοντας πως το ίδιο θα κάνει κι ο άλλος. Πως θα μας χαρίσει αυτό που η έλλειψή του είναι τόσο βασανιστική. Κι αν δεν το κάνει, υποθέτουμε ότι δε μας ερωτεύτηκε αρκετά. ¨Ένα πλεόνασμα έλλειψης μαγικά κλειδώνει, σε κάτι σαν – δύο ελλείψεις κλειδώνουν σε μία κατάφαση, σε μία κατάσταση, όπου, της φαντασίας υπερέχουσας, πλανάται η μοναδική ευκαιρία για πληρότητα. Στον έρωτα, όταν δεν είναι άγιος, τίποτα δε μας ενώνει, αντίθετα, μας χωρίζει, αλλά και μας κρατά καθηλωμένους, το μέγεθος της έλξης. Επειδή τα αντίθετα έλκονται, κάθε μεγάλη έλξη μας διαφοροποιεί.

Σκέφτομαι ότι χάρις στην έλλειψη γράφω...”

Μαρία Μήτσορα, “Με λένε Λέξη”, εκδόσεις Πατάκη, Αθήνα 2008

Ανασχηματισμός...από τις πηγές!

Ανασχηματισμός: Σύνθεση τριών μερών τα οποία ορίζονται ως εξής:

α. Ανα : στερητικό πρόθημα (αχώριστο μόριο ή εξαρτημένο μόρφημα) λέξεων που εκφράζουν στέρηση, έλλειψη, το οποίο δηλώνει αντίθεση προς κάτι (ανα-δουλειά)

Βεβαίως υπάρχει και το ανά- το οποίο είναι λεξικό πρόθημα που στην Aρχαία Eλληνική χρησιμοποιήθηκε με τη σημασία “από κάτω προς τα πάνω”, η οποία διατηρείται στη Νέα Ελληνική, μόνο σε κληρονομημένες λέξεις.

Η συχνότερη σημασία του ανά- είναι η επαναληπτική η οποία πιθανόν προήλθε από ρήματα που δήλωναν κίνηση τελούμενη κατ επανάληψη.

β. Σχήμα :

• Γραμμή που καθορίζεται από την εξωτερική επιφάνεια πράγματος.
• Απεικόνιση αντικειμένου με γραμμές πάνω σε χαρτί με έμφαση στην αποτύπωση της γενικής εξωτερικής επιφάνειας και όχι των χρωμάτων και των λεπτομερειών.
• Παγιωμένη χαρακτηριστική παράσταση.
• Νοητή σύλληψη, σύνθεση ιδεών.
• Παγιωμένη τεχνική στη χρήση του λόγου.
• Παρουσίαση μια ιδέας μέσα σε λόγο με συγκεκαλυμμένο και παγιωμένο τεχνικά τρόπο, ώστε να εντυπωσιάσει λεκτικά, να μην ακουστεί άσχημα το περιεχόμενό της.