unlimited limit

Δεν έβλεπε την ώρα να φτάσει σπίτι. Μα αργούσαν πάντα τόσο πολύ τα φανάρια; Δύο ακόμα. Και στο τελευταίο που έχουν προτεραιότητα οι πεζοί, έγινε αγενής και δεν άφησε εκείνον τον κύριο να περάσει. Τι έχει πάθει; Οι πεζοί είχαν πάντα προτεραιότητα – και τα πεζά επίσης, τώρα που το σκέφτεται. Α! Να αυτό είναι που λένε ότι το σύμπαν συνωμοτεί. Μόλις άδειασε μια θέση!

Τι ώρα πήγε; Θα είναι άραγε εκεί; Γιατί να είναι; Δεν είπαν να ξαναβρεθούν. Δεν είπαν τίποτα. Γιατί δεν είπε εκείνη κάτι;

Μπήκε κουτρουβαλώντας στο σπίτι. Παράτησε τσάντα, κλειδιά, τα πάντα στο πάτωμα και έτρεξε να ανοίξει τον υπολογιστή.

Μα τι της συμβαίνει; Είναι δυνατόν να κάνει έτσι; Και στο κάτω κάτω πως ξέρει ότι θα είναι εκεί; Πως μπορεί να κάνει έτσι, σαν έφηβη για μια τέτοια γνωριμία; Η οθόνη ξεγελάει. Δεν ξέρεις ποιος είναι πίσω από τις λέξεις που σε μαγεύουν. Μα γράφει τόσο όμορφα... Είναι δυνατόν; Φοβάται λίγο. Παραξενεύεται πολύ. Αυτή μια ζωή ήταν τέρας ψυχραιμίας και λογικής. Δεν είναι τυχαίο που την αποκαλούν βούδα οι φίλοι της. Και σε ποιόν να τολμήσει να πεί οτι μπήκε σε chatroom; Και νάτην τώρα. Να τρέχει σαν τρελή στην οθόνη. Δεν έβγαλε ούτε τα παπούτσια της. Connect και η καρδιά της χτυπάει γρήγορα. Θα είναι εκεί; Μπήκε... Κοιτάει αλαφιασμένα την δεξιά στήλη με τα ονόματα. Δεν το βλέπει... Μήπως δεν τα είδε καλά; Ξανά... Μα... ¨Έλα συγκεντρώσου! L … k, l, m... limited... όχι δεν είναι εδώ. Δεν υπάρχει limited... Μήπως μπήκε και έφυγε επειδή δεν τη βρήκε; Μήπως δεν ήρθε;  Μήπως... Μήπως... Μήπως είσαι υπερβολική; Μήπως να συνέλθεις λιγάκι; Μια απλή κουβέντα ήταν. Τι έχεις πάθει;

Πρέπει να ρωτήσω το Γιώργο πως δουλεύει αυτό το πράγμα. Πρέπει να μην παρασυρθώ. Ο Γιώργος ήταν κάθετος και αυστηρός. “Κοριτσάκι μου το ίντερνετ θέλει προσοχή. Και ένας κανόνας είναι α π α ρ ά β α τ ο ς! Δεν δίνεις κανένα στοιχείο σου. Ούτε όνομα ούτε περιοχή ούτε τηλέφωνο ούτε διεύθυνση! Και μην τολμήσεις να ερωτευτείς την οθόνη σου!” Ήταν τόσο σίγουρη όταν απαντούσε “Έλα ρε Γιώργο, μωρό είμαι; Σιγά μην ερωτευτώ την οθόνη! Έλεος δηλαδή...”. Το βλέμμα του Γιώργου κάτι έλεγε αλλά δεν έδωσε σημασία. Σιγά μην ερωτευτεί μια οθόνη στην ηλικία της. Αυτά τα παθαίνουν τα πιτσιρίκια!
Ευτυχώς δεν τη ρώτησε το όνομά της. Θα ένιωθε πολύ άβολα να μην το πει, μετά από τόσα που είπαν όλη νύχτα... Τι όμορφη νύχτα... Ούτε και κείνη ρώτησε. Δεν είχε σημασία άλλωστε. Ήταν μια ευχάριστη και ενδιαφέρουσα συνομιλία... έτσι της είπε. Έτσι το ένιωθε και κείνη αλλά...

Πως γίνεται να μπορείς να νιώθεις τέτοια εγγύτητα; σχεδόν συγγένεια; Πως γίνεται να μιλάς με κάποιον άγνωστο και να βλέπεις να σχηματίζονται στην οθόνη σου λέξεις που σε χτυποκαρδούν τόσο έντονα; Πως γίνεται οι λέξεις από άγνωστη πηγή να προκαλούν κύματα συγκίνησης;  Όλη μέρα είχε εκείνο το περίεργο ζαλισμένο άυπνο χαμόγελο. Πήγε κατ ευθείαν στη δουλειά. Μα πού είναι; Μάλλον δεν θα μπει πάλι. Έτσι είναι μάλλον αυτές οι κουβέντες, αυτές οι γνωριμίες... Μια ευχάριστη και ενδιαφέρουσα συνομιλία...

Και τι είναι αυτό το κουτάκι που αναβοσβήνει; Unlimited...

Unlimited??!! Πατάει πάνω στο κουτάκι που αναβοσβήνει με καχύποπτη χαρά. Λές;

<unlimited> Καλησπέρα...

<craven> Καλησπέρα

<unlimited> Άργησες :) Σε περιμένω τουλάχιστον μια ώρα. :)

<craven> :))) Συγνώμη! Είχε απρόβλεπτη κίνηση. Γιατί περίμενες;

<unlimited> Είχα την αίσθηση ότι θα μπεις και σήμερα. Σε πειράζει που σε περίμενα;

<craven> Όχι καθόλου!! Αντιθέτως. Χάρηκα που σε είδα εδώ. Συγνώμη που άθελά μου σε έκανα να περιμένεις.

<unlimited> Θα σε συγχωρήσω αν μου πεις μια σκέψη της μέρας σου

<craven> χμ... θα προσπεράσω την “μεγαλοψυχία σου” και θα σου πω οτι σκεφτόμουν την “ευχάριστη και ενδιαφέρουσα συνομιλία μας”

<unlimited> Σκεφτόσουν αυτή τη φράση;

<craven> την ουσία της

<unlimited> ποια ήταν;

<craven> γιατί ήταν ευχάριστη και γιατί ενδιαφέρουσα... Τι σε έκανε να τη χαρακτηρίσεις έτσι;

<unlimited> εσύ πως θα τη χαρακτήριζες;

<craven> Απρόσμενα ευχάριστη και ανέλπιστα ενδιαφέρουσα.

<unlimited> τι σε κάνει να τη χαρακτηρίζεις έτσι;

<craven> Τώρα κλέβεις. Η ερώτηση ήταν δική μου. Αν μου απαντήσεις, θα σου πω για τις προσθήκες που μου ανήκουν

<unlimited> :) οκ θα σου πω. Ευχάριστη είναι γιατί όσες ώρες διαρκεί (και χθες και σήμερα) μου προκαλεί τόση ευχαρίστηση που δεν θέλω να σταματήσει.. Ενδιαφέρουσα είναι γιατί παρατηρώ ότι μου δημιουργεί επιθυμία να τη συνεχίζω και να σε “ακούω” και με κάθε σου λέξη ή φράση να μαθαίνω και κάτι τόσο δα μικρό για σένα – με κάποιον τρόπο. Ή τουλάχιστον για τον τρόπο που σκέφτεσαι. Απάντησα;

<craven> για τώρα ναι.

<unlimited> περιμένω...

<craven> Απρόσμενα ευχάριστη γιατί δεν περίμενα μπαίνοντας σε ένα chatroom να συνομιλήσω με κάποιον τόσες ώρες έχοντας τόσο ευχάριστη διάθεση. Ανέλπιστα γιατί δεν περίμενα μια συνομιλία να μου φανεί τόσο ενδιαφέρουσα που να τη σκέφτομαι όλη μέρα.

<unlimited>:))) χαίρομαι... που μας σκεφτόσουν όλη μέρα.

<craven> γιατί τόση χαρά;

<unlimited> γιατί μας σκεφτόμουν και γώ. Και ομολογώ ότι περίμενα με ανυπομονησία να περάσει η ώρα.

<craven> πως ήξερες τι ώρα θα έμπαινα;

<unlimited> χθες ή μάλλον σήμερα το πρωί, κάποια στιγμή είπες ότι ελπίζεις να αντέξεις ξύπνια μέχρι το απόγευμα που θα σχολάσεις. Αντέχεις αλήθεια;

<craven> ναι αντέχω :) παραδόξως...

<unlimited> μπαίνεις συχνά εδώ;

<craven> όχι. Ούτε εδώ ούτε πουθενά αλλού. Είναι η δεύτερη φορά που μπαίνω σε chatroom. Εσύ;

<unlimited> Εγώ τι;

<craven> Εσύ αντέχεις; Δεν ρώτησα καν αν δούλευες σήμερα. Μπαίνεις συχνά εδώ; πολλές ερωτήσεις ε;

<unlimited> :) δε με πειράζουν οι ερωτήσεις σου. Ίσως μερικές να τις θέλω κιόλας. Ή ακόμα και να τις προκαλώ.

<craven> λοιπόν;

<unlimited> Λοιπόν, ναι αντέχω, ναι δούλευα σήμερα αλλά έχω την τύχη να μπορώ να δουλεύω από το σπίτι μου και όσο για το chatting.... είναι κάτι που κάνω περιστασιακά αλλά όχι συχνά γιατί η αλήθεια είναι πως συχνά είναι βαρετό. Γι αυτό και η συνομιλία μας μου έδωσε χαρά. Ήταν διαφορετική από τα συνηθισμένα.

<craven> και πως είναι τα συνηθισμένα;

<unlimited> ε, ξέρεις τώρα... πως σε λένε που μένεις, πόσο είσαι.... και τις περισσότερες φορές με ένα και μοναδικό σκοπό.

<craven> ναι; υπάρχει ένας και μοναδικός σκοπός; ποιος;

<unlimited> εσύ γιατί μπήκες;

<craven> λίγο από περιέργεια λίγο γιατί βαριόμουν λίγο γιατί δεν ήθελα να κάνω τίποτα άλλο. Και θυμήθηκα μια κουβέντα με έναν φίλο που ασχολείται με το σπόρ αρκετά χρόνια... πολύ θέλει ο άνθρωπος; Δε μετάνιωσα πάντως :) Ποιος είναι ο γνωστός σκοπός;

<unlimited> μμμ ας πούμε... η ερωτική συνομιλία

<craven> αυτή είναι που σου φαίνεται βαρετή;

<unlimited> με τον τρόπο που γίνεται, ναι. Ας πούμε οτι με γοητεύουν περισσότερο οι κουβέντες και ότι προτιμώ τις ζωντανές ερωτικές “συνομιλίες” και όχι τις διαδικτυακές. Ελπίζω να μη σε απογοητεύω μ αυτό :)

<craven> Καθόλου :) Ίσως σου φανεί λίγο αφελές αλλά η αλήθεια είναι πως δεν ήξερα ότι γίνεται σε τέτοιο βαθμό που να θεωρείται σύνηθες.

.....................................................................................................................................................

<unlimited> τι σκέφτεσαι;

<craven> δεν ξέρω... κοιτούσα απλώς την οθόνη.

<unlimited> νύσταξες; θέλεις να σε αφήσω να πας για ύπνο;

<craven> όχι όχι :) δε νυστάζω. Εσύ;

<unlimited> όχι καθόλου :)

<craven> τι άλλαξε σήμερα;

<unlimited> τι άλλαξε;

<craven> τι σε οδήγησε από το limited στο unlimited;

<unlimited> :) αναρωτιόμουν πότε θα ρωτήσεις και αν το πρόσεξες

<craven> ήθελες να σε ρωτήσω;

<unlimited> μα σου είπα ότι κάποιες φορές ίσως προκαλώ τις ερωτήσεις σου

<craven> ωραία... γιατί λοιπόν το άλλαξες;

<unlimited> γιατί ένιωσα περιορισμό με το προηγούμενο και γιατί ένιωσα οτι θέλω να ανοίξω τα όρια

<craven> τι σε έκανε να το θέλεις;

<unlimited> μα η συνομιλία μαζί σου

<craven> με ποιό τρόπο;

<unlimited> την απολαμβάνω και ένιωσα ότι χρειάζομαι ένα “άνοιγμα” στα όριά μου

<craven> με μπερδεύεις...

<unlimited> και αυτό το μπέρδεμα μοιάζει ευχάριστο η σε δυσκολεύει;

<craven> ευχάριστο σαφώς. Αλλά δεν παύει να είναι μπέρδεμα.

<unlimited> Δεν είναι στις προθέσεις μου. Αυτό που λέω είναι οτι μου αρέσει πολύ να μιλάω μαζί σου και οτι σε σκεφτόμουν όλη μέρα. Αυτό με παραξενεύει αλλά αποφάσισα να το απολαύσω έτσι, τόσο και όπως συμβαίνει. Αυτό όμως δεν ταίριαζε με το limited και είπα να το αλλάξω. Τι σε μπερδεύει;

<craven> Κοίτα, πράγματι η συνομιλία μας είναι ενδιαφέρουσα αλλά δε μπορώ να φανταστώ οτι είναι σε τέτοιο βαθμό που να χρειάζεται επέκταση ορίων. Εκτός αν τα ξεπεράσαμε και δεν το έχω καταλάβει :)

<unlimited> ¨Αρα να υποθέσω ότι εσύ μ αυτή τη συνομιλία δεν έχεις αγγίξει κανένα σου όριο και κινείσαι σε γνώριμα νερά;

<craven> χμ... η αλήθεια είναι ότι δεν είναι καθόλου γνώριμα τα νερά και ότι μου φαίνεται και μένα πολύ παράξενο που το σκεφτόμουν όλη μέρα και ότι μόλις μπήκα σπίτι, μπήκα εδώ αναζητώντας σε. Δεν ξέρω πως να το εξηγήσω. Και νιώθω ότι αποφεύγω κιόλας να επιμείνω στην εξήγησή του.

<unlimited> :)

<craven> :)

…................................................................................................................................................

<unlimited> αμηχανία τρυπάει την οθόνη μου και με κυριεύει...

<craven> ναι...

<unlimited> τι κάνεις τώρα;

<craven> καπνίζω και κοιτάω την οθόνη...

<unlimited> craven; δεν είναι βαρύς καπνός;

<craven> αρωματικός. Καπνίζεις;

<unlimited> Ναι. Old Holborn

<craven> Δεν είναι παράξενο που δεν ξέρω τίποτα για σένα και δεν ξέρεις τίποτα για μένα κι όμως μιλάμε τόσες ώρες; 

<unlimited> τι θα ήθελες να μάθεις για μένα; τι θα ήθελες να ξέρω για σένα;

<craven> … τίποτα. Μου αρέσει ακριβώς όπως είναι.

<unlimited> βάζεις φιλτράκι;

<craven> όχι. Εσύ;

<unlimited> όχι...