Ανασχηματισμός...από τις πηγές!

Ανασχηματισμός: Σύνθεση τριών μερών τα οποία ορίζονται ως εξής:

α. Ανα : στερητικό πρόθημα (αχώριστο μόριο ή εξαρτημένο μόρφημα) λέξεων που εκφράζουν στέρηση, έλλειψη, το οποίο δηλώνει αντίθεση προς κάτι (ανα-δουλειά)

Βεβαίως υπάρχει και το ανά- το οποίο είναι λεξικό πρόθημα που στην Aρχαία Eλληνική χρησιμοποιήθηκε με τη σημασία “από κάτω προς τα πάνω”, η οποία διατηρείται στη Νέα Ελληνική, μόνο σε κληρονομημένες λέξεις.

Η συχνότερη σημασία του ανά- είναι η επαναληπτική η οποία πιθανόν προήλθε από ρήματα που δήλωναν κίνηση τελούμενη κατ επανάληψη.

β. Σχήμα :

• Γραμμή που καθορίζεται από την εξωτερική επιφάνεια πράγματος.
• Απεικόνιση αντικειμένου με γραμμές πάνω σε χαρτί με έμφαση στην αποτύπωση της γενικής εξωτερικής επιφάνειας και όχι των χρωμάτων και των λεπτομερειών.
• Παγιωμένη χαρακτηριστική παράσταση.
• Νοητή σύλληψη, σύνθεση ιδεών.
• Παγιωμένη τεχνική στη χρήση του λόγου.
• Παρουσίαση μια ιδέας μέσα σε λόγο με συγκεκαλυμμένο και παγιωμένο τεχνικά τρόπο, ώστε να εντυπωσιάσει λεκτικά, να μην ακουστεί άσχημα το περιεχόμενό της.
  

γ. -ισμός: παραγωγικό επίθημα για το σχηματισμό ουσιαστικών που :

• δηλώνουν σύστημα ιδεών σχετικών με κάτι (χριστιαν – ισμός, αναρχ-ισμός, κ.ά)
• δηλώνουν πρακτική βασισμένη στις αρχές ενός προσώπου (παπανδρε-ισμός, θατσερ-ισμός κ.α)
• δηλώνουν συμπεριφορά ή τάση η οποία χαρακτηρίζεται από κάτι (παραλογ-ισμός, ετσι-θελ-ισμός, κ.ά)
• δηλώνουν φαινόμενο σχετικό με κάτι (πολυμορφ-ισμός, αντικατροπτρ-ισμός, κ.ά)
• δηλώνουν αισθητικό ρεύμα σχετικό με κάτι (υπερρεαλ-ισμός, κ.ά)
• που προέρχονται από ρήματα με κατάληξη -ίζω (χωρ-ίζω – χωρισμός).

Κάνοντας μια απλή σύνθεση όλων των παραπάνω καταλήγουμε στον ορισμό του ανασχηματισμού.

Ανα-σχηματ-ισμός είναι...

ένα εξαρτημένο μόρφημα που εκφράζει έλλειψη, στέρηση – που στο παρελθόν σήμαινε κίνηση προς τα πάνω, αλλά σήμερα υπάρχει μόνο σε κληρονομημένη κατάσταση.

Εκφράζεται με μια γραμμή που καθορίζεται μόνο από την εξωτερική επιφάνεια και όχι από τα χρώματα και τις λεπτομέρειες. 

Είναι μια παγιωμένη παράσταση που έχει νοητές ιδέες και με παγιωμένες τεχνικές λόγου, τις παρουσιάζει με συγκαλυμμένο τρόπο για να εντυπωσιάσει λεκτικά και να μην ακουστεί άσχημα το περιεχόμενό τους, το οποίο εν τέλει είναι ένα σύστημα ιδεών που βασίζεται στις αρχές ενός προσώπου, με συμπεριφορά και τάσεις που δημιουργούν το φαινόμενο ενός ρεύματος που οδηγεί σε χωρισμό.

Τελικά τίποτα δεν είναι άγνωστο.

Η παρούσα ανάρτηση αναφέρεται στη λέξη που ακούγεται όσο καμία άλλη, σήμερα 16 Ιουνίου του σωτηρίου έτους 2011, εορτή του Οσίου Μνημονίου και γενέθλια ημέρα του πρωθυπουργού Γεωργίου Ανδρέα Παπανδρέου. 

Το πνεύμα των δωματίων αντιλαμβανόμενο τη σοβαρότητα και την κρισιμότητα των στιγμών, παραθέτει ανάλυση για την ουσιαστική σημασία της περί ου ο λόγος λέξεως, προς αποφυγή παρεξηγήσεων και ανάρμοστων προσδοκιών.

Οι ορισμοί είναι από το Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας του Γ. Μπαμπινιώτη.

Την ευθύνη για τη σύνθεση των ορισμών έχει Το πνεύμα των δωματίων.