Σελίδες

Σάββατο 8 Οκτωβρίου 2011

Στίζω Στιγμές...


Μαζεύεις γράμματα σαν ρακοσυλλέκτης. Κρύβεσαι τις νύχτες, κρυφοκοιτάς, κλέβεις, ονειρεύεσαι, ψάχνεις και όταν θολώσει αρκετά η οξύνειά σου παίρνεις τα γράμματα, κουρασμένα απ την πολυσκεψία σου και τα κάνεις λέξεις. Πασχίζεις να τις βάλεις σε σειρά να αποτελέσουν πλήρες νόημα. Να φτάσεις στην τελεία στιγμή. Μα σου αντιστέκονται. Ψάχνεις διέξοδο και αρπάζεις υποστιγμές να τις βάλεις στην πορεία της ολοκλήρωσης. Να σώσεις την προσδοκία...

Κανόνες με όρισαν και πάλι. 

Στίξη. Σύνολο στιγμών / Στιγμή. Μικρό σημάδι χαραγμένο πάνω μου.

Όλα γεννιούνται από το Στίζω που θα πει χαράζω και σκαλίζω.

Στίζω στιγμές.

Η τελεία στιγμή χωρίζει μέρη που αποτελούν πλήρες νόημα. Κυρίως πλήρες...

Αλλά για να καταφέρω να φτάσω στην τελεία στιγμή, χρειάζομαι υπο-στιγμές.

Η Υποστιγμή είναι κι αυτή σημείο που στίζει. Χρησιμοποιείται για να δοθεί ευκαιρία για μια μικρή ανάσα αλλά και για να προκαλέσει προσδοκία.
Είναι – λέει ο κανόνας - το σημείο που δυσκολεύει περισσότερο, επειδή η λειτουργία του είναι πολύπλοκη και μερικές φορές αντιφατική.
Χωρίς υπο-στιγμές ή με κακή χρήση τους, είναι δυνατόν να παρανοήσουμε το νόημα. 
Μια λάθος υποστιγμή, και πάει η προσδοκία... Μια λάθος ανάσα... σε λάθος υπο-στιγμή... και παρανόησα.

4 σχόλια:

  1. ένα τζαζ ποστ!
    η αποθέωση της στίξης!λένε για το ύφος διάφορα... και αναρωτιέμαι:μα τι μπορεί να είναι δίχως τη γλώσσα ένα ύφος;
    πιραντελλικές οι στιγμές του παράλογου κόσμου που κατορθώνω ως αναγνώστης να απομονώσω διαβάζοντάς σε!
    καλησπέρα...
    εγώ κι αν στίζω...
    http://www.youtube.com/watch?v=6bpIbdZhrzA&feature=related

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημέρα Katabran! Καταπληκτικό το βιντεάκι.
    τζαζ ποστ; Επειδή μ αρέσει πολύ η τζαζ και επειδή το σχόλιο το κάνεις ΕΣΥ, για καλό θα το πάρω :)

    ...αν στίζεις λέει;!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μαζεύουμε χαρακιές και σημάδια με την ελπίδα και την προσμονή της τελείας στίξης.
    Κάτι σαν ωραίες ρυτίδες!

    Καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ωραίες ρυτίδες ε;

    Σκέφτομαι πόση ειρωνεία μπορούν να έχουν τα εγχειρίδια (και οι ειδικοί as well)για να ονομάζουν τις ανάσες, υπο-στιγμές. Για την κατάληξη στην τελεία στιγμή ντεμέκ. Και καταλήγουμε διάστικτοι - κατάστικτοι και στιγματισμένοι.

    (φανερή η πολυγλωσσία μου όμως ε;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή