Μπερεκέτια!

«...για χατίρι των ορφανών έπρεπε να ξαναπαντρευτεί και να πάρει γυναίκα καλή και άξια που να του τα μεγαλώσει. Δεν παντρευόταν για τον εαυτό του, παντρευόταν για χατίρι των παιδιών, γι αυτό μπορούσε δίχως ντροπή να φωνάξει προξενήτρα και να πει ελεύθερα τη γνώμη του χωρίς να παρεξηγηθεί για το κακό του γούστο. Τη δεύτερη γυναίκα του την παράγγειλε καλόκαρδη, γερή, άξια, καλή μαγείρισσα, «επ ουδενί λόγω διανοουμένην, ευαίσθητον και εί δυνανατόν ευτραφή». Και τόσο πολύ επέμενε στο τελευταίο σημείο, που η προξενήτρα τον λυπήθηκε και έβαλε τα δυνατά της να ψάχνει.
Η γυναίκα βρέθηκε και η γυναίκα αυτή ήταν η Λωξάντρα.

Σαν είδε ο Δημητρός μπροστά του τη Λωξάντρα, φαρδύπλατη μακρόσκελη λεβέντισσα, γεροδεμένη δωρικιά κολόνα, να μπαίνει στην κάμαρα κρατώντας το δίσκο με το γλυκό στα χέρια της, άνοιξε η καρδιά του.
 ….όμορφη δεν ήταν, γιατί η όμορφη κοπέλα έπρεπε να έχει μέση δαχτυλίδι… Και όμως γιατί ταράχτηκε έτσι ο Δημητρός; Γιατί είπε το ναι αμέσως χωρίς να βεβαιωθεί καν αν ήτανε κατάλληλη για τα παιδιά του, αφού για χατίρι των παιδιών παντρεύουνταν;

Μ΄αυτή την απορία έπεσε ο Δημητρός εκείνο το βράδυ να κοιμηθεί και όλη τη νύχτα έβλεπε στον ύπνο του τη Λωξάντρα…….
….Τι όνειρο ήταν αυτό; Μπερεκέτι. Μεγάλο μπερεκέτι!

Κέρασμα

«Μουχαλεμπί και γκιούλ σερμπέτ ο αναστεναγμός σου

Και του Χατζή Μπεκίρ λοκούμ ο τρυφερός λαιμός σου.

Ο κάθε λόγος σου γλυκός, σαν ραβανί αφράτος,

Και σαν Αιβάν – Σεράι λοκμάς με μέλι μυρωδάτος»

Απόσπασμα από τη "Λωξάντρα" της Μαρίας Ιορδανίδου

Ένα κέρασμα λίγο πριν φύγω για ένα βουνό που αγαπώ ιδιαίτερα. Εδώ γύρω θα είμαι να κρυφοκοιτάω. Μαστίχα υπάρχει μπόλικη για όλους. Λοκμάς και Ραβανί, για όσους προλάβουν.  Να σας προσέχετε γιατί για κάποιους είστε τα πολυτιμάκια τους. 


Υ.Γ.  Ένα κομμάτι ραβανί έχω κρύψει πίσω από τη λεζάντα για τον Αύγουστο  Κορτώ για το γέλιο που μου χάρισε :)
Μην το φάτε ε; 


Υ.Γ.Ενημερωτικόν: Το υποβρύχιο της φωτογραφίας είναι για τον Βιβλιοθηκάριο - για την περίπτωση που δεν το κατάλαβε :) .