Σελίδες

Δευτέρα 9 Ιανουαρίου 2012

αντώνυμο άγγιγμα


τι απ όλα οφείλεται πού;
τι απ το τώρα χρωστάει στο τότε;
τι έχει ξεπληρώσει και τι μένει χρωστούμενο;
πώς εκείνα τα χάδια θα μπορούσαν τότε να τη λερώσουν;
πώς εκείνα τα χάδια θα μπορούσε τώρα να τα λερώσει;
πόσο μπορεί να τα αθωώσει το άλλοθι της απειρίας, της λαχτάρας αυτού που δεν ήξερε;
των αρχέγονων επιθυμιών που απαιτούν λύτρωση χωρίς να νοιάζονται για την πηγή.
το ένοχο άγγιγμα...
τι να χρεώσει και τι να πιστώσει;
πώς να μετρήσει με λογιστικές εξισώσεις άνισους λογισμούς;
αιώνες τώρα βλέπει το περίγραμμα σε σκιά.
το πρώτο ένοχο άγγιγμα από χέρια που δεν έπρεπε.
πού να το ακουμπήσει να μη λερωθεί και να μη λερώσει;
ψάχνει μεσ΄ στον πυρετό, τα αντίθετα και τ αντώνυμα για κείνο το χάδι που δεν τελείωσε ποτέ.
ο πυρετός γεννάει φαντάσματα - καίει το κορμί και η μνήμη του γεμίζει γνώριμες σκιές
αιώνες τώρα αντιπαλεύουν η ενοχή και η αθωότητα σε αλάνες παραφοράς.
“αν συνεχίσω, κάποτε θα με μισήσεις” είπε και πάγωσε το χέρι στο σημείο μηδέν.
στην αναμονή που δημιούργησε.
αιώνες τώρα αντιστέκεται στην ηδονή ονομάζοντάς την αναμονή.   

22 σχόλια:

  1. “αν συνεχίσω, κάποτε θα με μισήσεις” είπε και πάγωσε το χέρι στο σημείο μηδέν.

    Ουφ. αν δεν συνεχίσεις πάλι θα σε μισήσει όμως...

    Κωνσταντίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κωνσταντίνα, ποιος να ξέρει τι θα γίνει στο αν; και εν τέλει αυτό είναι το ζητούμενο; να μη μισήσεις και να μη μισηθείς κάποτε;

    Καλώς ήρθες :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ίσως η αθωότητα, η ενοχή, η καθαρότητα και η έλλειψη της να καθορίζονται τελικά από το θυμητικό μας και την επιλεκτικότητα του. Από το τι επελέξαμε ή καταφέραμε να μάθουμε.
    Κι αυτές τωρινές αναζητήσεις 'θέσεως', κάτι θα χρεώσουν και στο μέλλον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. η ενοχή, η αθωότητα, η ενοχή της αθωότητας και όλοι οι πιθανοί συνδυασμοί, δύο τόσο ισχυρών και φορτισμένων λέξεων, πως να οδηγήσουν σε συμπέρασμα; πότε είναι επιλογή και πότε άλλοθι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μου άρεσε τόσο πολύ αυτό το κείμενό σου που λέω να μην το αναλύσω. Να πω μόνο ευτυχώς που την ονόμασες αναμονή...θα μπορούσε να είναι πολύ χειρότερα ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλησπέρα αγαπητή....

    Ενοχές , διλήματα....πειρασμοί....

    Ο καλύτερος τρόπος πάντως για να καταπολεμήσεις τον πειρασμό, είναι να ενδώσεις....σκέψου το καλά...έχει και άλλους τρόπους , αλλά ο καλύτερος είναι να ενδώσεις....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. αιώνες τώρα αντιστέκεται στην ηδονή ονομάζοντάς την αναμονή.

    Tί τέλειο καλή μου! Πόσο αληθινό!Σε φιλώ γλυκά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Εφόσον αιώνες τώρα αντιστέκεται στην ηδονή δεν έχει ξεπληρώσει τίποτα. Τουλάχιστον στον εαυτό της. Όσο για την ενοχή, πόσο απαγορευμένα ήταν εκείνα τα χέρια; Εκτός κι αν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Μ ναι ευτυχώς που την ονόμασε αναμονή. Εκείνο που δεν ξέρουμε είναι πως βίωνε αυτή την αναμονή της ηδονής. που την οδήγησε η αναμονή της ηδονής. σε αλάνες παραφοράς; Ποιος να ξέρει...

    Σ' ευχαριστώ :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Αγαπητέ μου χρηχα, είναι ένα κείμενο που πουθενά δεν υπάρχουν οι λέξεις δίλημμα και πειρασμός. Έχει ενδιαφέρον που θεωρήσατε οτι είναι περί πειρασμού ο λόγος. :) Πάντως θα συμφωνήσω πως το να ενδώσεις ίσως είναι ο καλύτερος τρόπος.

    Καλησπέρα σας :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. περήφανη μανιάτισσα, σ ευχαριστώ για τα γλυκά σου λόγια. Με ησυχάζουν, γιατί η αλήθεια είναι πως τέτοια θέματα λίγο δύσκολα τα ακουμπάμε. είναι πολύ εύκολο να γίνουν από μελό μέχρι αντιαισθητικά. :)

    Όσο για την αναμονή, νομίζω πολύ κόσμος την έχει ως άλλοθι επειδή φοβάται την ηδονή. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Αθηνά, αν όντως αιώνες τώρα αντιστέκεται στην ηδονή, τα πλήρωσε όλα και με τόκο.

    Όσο για κείνα τα χέρια, ποιος και πώς ορίζει το πόσο απαγορευμένα είναι; (δεν μιλάω για τα αυτονόητα απαγορευμένα και δε μιλάω για εμπλοκή παιδιών. εκεί είναι απόλυτα καθορισμένα όλα).

    Αλλά και πάλι, το άλλοθι της απειρίας πόσο δυνατό είναι;

    Ένα άγγιγμα, με αντίθετη σημασία... εκτός αν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Μην παρεξηγηθώ. Κι εγώ σε καμία περίπτωση δεν αναφερόμουν στα αυτονόητα απαγορευμένα.
    Και γι' αυτό το λόγο αναρωτιέμαι προς τι οι ενοχές...

    Και ναι, η απειρία είναι δυνατό άλλοθι.
    Η δε άγνοια, περισσότερο δυνατό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Αθηνά, νομίζω οτι οι ενοχές είναι για την ηδονή που προκάλεσαν ένοχα χάδια από χέρια που δεν έπρεπε.
    Δεν ξέρω αν είναι το απαγορευμένο των χεριών ή το απαγορευμένο της ηδονής...

    Στη συγκεκριμένη ιστορία πάντως ίσως να έπαιξε ρόλο και το "αντώνυμο" του αγγίγματος. Δηλαδή ένα άγγιγμα που είχε άλλο κίνητρο, άλλο προσανατολισμό, άλλη έννοια και κατέληξε να προκαλέσει ηδονή που δεν επιτρεπόταν... οπότε άλλαξε και το νόημά του.

    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Όπως και να ονομάσει κανείς την αντίσταση στην ηδονή, το τίμημα που πληρώνει του σπάει τα μούτρα επαρκώς, θα έλεγα...
    Καλημέρα Soduck.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Και σωστά θα λέγατε καλή μου Theorema. Σε κάθε περίπτωση, η φράση "Ήρθα με τη θέλησή μου εδώ, κι ας ήξερα τι θα γίνει στο τέλος", φαίνεται να ακυρώνει όλα τα άλλοθι και μένει μόνο το τίμημα.

    Καλημέρα Θεώρημα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Λογιστικοί υπολογισμοί δε χωράνε σε τετοιες περιπτώσεις,δε τους άντεχα όταν εξασκούσα το επάγγελμα στο γραφείο πολυ δε περισσότερο στη ζωή μου.Σπάω το κεφάλι μου να σκεφτώ πως είναι να λερώνεις χάδια...εκτός αν είσαι βρώμικος.
    Τι να πω μου την έφερες με αυτό το κείμενο οπότε σ'ευχαριστώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. moodyboy, δεν είναι απαραίτητο να είσαι βρώμικος. μπορεί να τα λερώνουν οι "ηθικές" και τα "δέοντα". ίσως πάλι να τα λερώνουν εκ των υστέρων, οι επιπτώσεις τους. αλλά ούτε κι αυτό είναι σίγουρο.


    (η πρόσκληση ήταν για το άλλο όμως. ναι; )

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Όλα είναι μέσα στο παιχνίδι, οι ενοχές, τα απαγορευμένα, τα φαντάσματα, τα χρωστούμενα και...το παραμιλητό του "πυρετού"!
    C'est la vie!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Λένα μου,
    όλα στο παιχνίδι. μόνο που καμιά φορά παραπέφτουν κάπου οι κανόνες του παιχνιδιού κι ώσπου να το καταλάβεις χάνει στροφές η γη.

    Καλησπέρα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Τι ωραίο που είναι αυτό...
    (Με βάζεις σε σκέψεις και όχι τίποτ' άλλο, αλλά είναι ακατάλληλη η ώρα.)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. πίστεψέ με, είναι η καλύτερη. μη σου πω οτι είναι και νωρίς. πρωί δε διαβάζονται εύκολα αυτά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή