Σελίδες

Σάββατο 14 Ιανουαρίου 2012

ο καθρέφτης που έγειρε

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα Σ . Περπάταγε και χάζευε τις βιτρίνες που είχαν φώτα και φωτάκια και λαμπερά παιχνίδια.
Ξάφνου βρέθηκε μπροστά σ έναν καθρέφτη που του είχε φύγει το στήριγμα και είχε γύρει στο πλάι. Κοιτάχτηκε εκεί το Σ και αυτό που είδε ήταν ένα Μ.
Έγειρε το κεφάλι δεξιά για να αναγνωρίσει τον εαυτό του... μα τίποτα. Έκανε κατακόρυφο και είδε κάτι που έμοιαζε με W αλλά ζαλίστηκε και ξανάρθε στα ίσα του.
Έκλεισε τα μάτια για μερικά δευτερόλεπτα. Τα άνοιξε και κοίταξε πάλι τον πλάγιο καθρέφτη. Πάλι Μ.
Κλείνει τα μάτια, απλώνει το χέρι και δίνει στον εαυτό του ένα χαστούκι για να έρθει στα ίσα του. Άουτς! Πόνεσε!
Με τις δαχτυλιές ζωντανές στο μάγουλο, ξανακοιτάει τον καθρέφτη. Πάλι στραβά!
Εκείνη τη στιγμή, περνάει ένα Κ που κρατούσε στα χέρια του ένα Α. Το ακουμπάει στον τοίχο σαν σκάλα, παίρνει και ένα Ρ για σφυρί και ένα Ι για καρφί, ανεβαίνει και ξαναβάζει τον καθρέφτη στην κανονική του θέση.
"Κοίτα πάλι", είπε το Κ.
Το Σ που είχε μείνει με το κεφάλι γυρτό τόση ώρα, κοιτάει και βλέπει ένα Ν. 

Βούρκωσαν τα μάτια του. Πού πήγε ο εαυτός του;
Ένα περαστικό Ο που τους παρατηρούσε τόση ώρα, κατάλαβε τι έγινε.
Πλησίασε, γλίστρησε απαλά κάτω απ το πλαγιασμένο μισό Μ - που του είχε μείνει η μια γραμμή εκτός καθρέφτη και φαινόταν σαν Ν - πήρε μια πολύ βαθιά ανάσα για να φουσκώσει και σιγά σιγά σήκωσε το Σ. Εκείνο είχε σφαλίσει τα μάτια του. 
“Άνοιξε τα μάτια σου και κοίτα”. του είπε γλυκά το Ο.
Εκείνο δεν τα άνοιγε. Φοβόταν αυτό που θα έβλεπε.
“Δες! Μη φοβάσαι!” Του είπε με τρυφερή επιμονή το Ο.
Κοιτάει... και έλαμψε ολόκληρο! Νάτο πάλι το Σ! Ναι, είναι πάλι ο εαυτός του! Ουφ... τι ταραχή κι αυτή!
“Μα πως το έπαθα αυτό; - πως έπεσα;”
“Δεν έπεσες εσύ”, του είπε ένα Ε που ήταν δίπλα του.
“Τότε;”
“Ο καθρέφτης που κοίταγες έγειρε. Όχι εσύ.” 
Παραξενεύτηκε μ αυτή τη φράση. Έκλεισε πάλι τα μάτια σφιχτά και τα ξανάνοιξε να σιγουρευτεί.
Ήταν εκεί! Ήταν πάλι Σ. 
Αναγνώρισε τον εαυτό του, έφτιαξε μια ατίθαση τούφα απ τα μαλλιά του, που πέταγε, χαμογέλασε – σχεδόν αυτάρεσκα... είπε ένα μεγάλο ευχαριστώ στο Κ στο Ρ στο Ι στο Ο - και ιδιαίτερα στο Α που έγινε σκάλα και που όλα μαζί το βοήθησαν να ξαναδεί καθαρά τις δικές του γραμμές, κοίταξε γλυκά στον καθρέφτη, το δρόμο πίσω του και κλείνοντας το μάτι στο Ε, συνέχισε τη βόλτα του, σφυρίζοντας έναν χαρούμενο ανέμελο ρυθμό.

27 σχόλια:

  1. Τόσο όμορφο...
    Εγώ τι γράμμα να είμαι άραγε;...
    Καληννύχτα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ ευχαριστώ serenata μου!

      Εσύ είσαι εκείνο το γράμμα που σε κάνει να χαμογελάς, στα πεζά του και στα κεφαλαίώδη του!

      Καλή σου νύχτα!

      Διαγραφή
  2. Να τι παθαίνει όποιος κοιτάζει απέναντι και όχι μέσα :-)
    Μην επαφίεσαι σε καθρέφτες Σίγμα Μου;-). Τώρα βέβαια εγώ ως γνωστόν δεν εμπιστεύομαι τίποτα και κανέναν, οπότε δεν είμαι και η καταλληλότερη να μιλήσει, αλλά ήθελα να πω κι εγώ τη γνώμη μου και και ότι το βρήκα ένα ΕΚ-ΠΛΗ-ΚΤΙ-ΚΟ κείμενο! Τα σέβη μου και τις Καλημέρες μου !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχεις ακούσει περί Δοκιμής και Πλάνης; Όταν πρωτάκουσα γι αυτό, με συνεπήρε... Έχουμε την πλάνη λοιπόν, πάμε και για τη δοκιμή... :)

      Σ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια :))

      Διαγραφή
    2. Ενδιαφέρον. Δεν το είχα ακούσει, μα λογικό μου φαίνεται, οπότε δεν θα το αποδεχθώ. (Αστειεύομαι φυσικά.) Δοκιμή, όπως λέμε πρόβα. Ο.Κ. Φύγαμε ! (τραγουδώντας: Αν είναι να πλανευτώ... αν είναι να πλανευτώ... θέλω μόνο μαζί σου ;-)))

      Διαγραφή
    3. Δοκιμή όπως λέμε "try me"

      Καλημέρα σας :))

      Διαγραφή
  3. Κάποτε συνάντησα ένα Ζ.. ζωή.. ζήλια..και γύρισε τούμπα.. έγινε Ν.
    Μου ψιθύρισε.. Νικίσαμε!
    Και από τότε αγαπηθήκαμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μια Ζωή που γύρισε τούμπα και έγινε Νίκη!

      Το φωτίζεις κάθε φορά αυτό το μέρος με την παρουσία σου. Στο έχω πει ε;

      Διαγραφή
  4. Όλοι μαζί να βάλουμε ένα χεράκι...
    Πολύ-πολύ όμορφο...θα το διαβασω στους μικρούς!
    :))

    Καλημέρα παπάκι μ'!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λένα μου θα τους βάλεις από μικρούς στα μονοπάτια των αντανακλάσεων και του σουρεαλισμού; Δεν είναι κακή ιδέα. Το να τους διαβάσεις το συγκεκριμένο, με τιμά ιδιαίτερα.

      Καλημέρα Λενάκι μ΄!

      Διαγραφή
    2. Μα για τα παιδιά, ο σουρεαλισμός είναι μέρος της πραγματικότητας. Νομίζω, γι αυτό, απολαμβάνουμε τόσο κείμενα σαν αυτό.Γυρνάμε στην ηλικία της καθαρότητας. Καλημέρα ή καλησπέρα κι από μένα :)

      Διαγραφή
    3. Δεν έχεις άδικο! Καθόλου άδικο μάλιστα! Θύμα των στερεότυπων και γώ! Λες και ο σουρεαλισμός είναι μόνο για "αρπαγμένους" ενήλικες! Ενώ για τα παιδιά, είναι η πραγματικότητά τους. Καλημέρα συννεφάκι!

      Διαγραφή
  5. Από το παραμύθι νομίζω πως λείπει ένα Δ.
    Βάλτο κάτω από τον καθρέφτη: με τη βάση του στη γη θα στηρίζεται καλά και δεν θα αφήσει κάτι να ξαναπέσει και με την κορυφή του θα τσιμπάει λίγο το πεσμένο γράμμα ίσα για να του υπενθυμίζει πώς να στέκεται σωστά.
    Τριγωνάκι σκαληνό, στο περίπου τουλάχιστον, που μια χαρά παρέα θα έκανε με όλα τα υπόλοιπα χαρούμενα γράμματα αυτής της ωραίας ιστορίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λάβε κι ένα τραγουδάκι για το Ο(χι) και το Δ(εν).
      Γραμματάκια σχηματάκια,
      πάνε σε παραμυθάκια :)

      Καλησπερούδια μικρή Soduck.

      http://www.youtube.com/watch?v=dJBkMJ07fCc

      Διαγραφή
    2. Θα προτιμούσα την αιχμή στη γη και τη βάση πάνω. Έτσι ο καθρέφτης έχει την ψευδαίσθηση της σταθερής βάσης αλλά ο παρατηρητής μπορεί να γελάει με την προσπάθεια της κάτω γωνίας να κρατήσει την ισορροπία. Αυτό θα ήταν όντως ενδιαφέρον παιχνίδι ισορροπιών και ψευδαισθήσεων.

      Ενδιαφέρον που είδατε το Ο ως Οχι και όχι ως Όλα, Όρια, Ορμή...
      και το Δ ως Δεν και όχι ως Δίνω, Δαμάζω, Δύω...

      Σκάλα σκάλα σ ανεβαίνω :) Ευχαριστώ για το άσμα :)

      Καλημερούδια μικρή μου Theorema

      Διαγραφή
  6. Δηλαδή αν πέρναγε το Ω μπορεί γερμένο να έμοιαζε με ΟΙ πληθυντικός δηλαδή...έρε μπέρδεμα.
    Καλησπέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό κι αν πάθαινε ταραχή. Η χαρά της διπολικής διαταραχής.

      Καλημέρα γλυκέ μου moodyboy! :))

      Διαγραφή
  7. μου θύμισες το φοινικικό αλφάβητο!
    όταν το ανακαλύψαμε εμείς οι έλληνες , φέραμε τούμπα κάποια γράμματα, κάποια τα είδαμε από τα δεξιά κι άλλα από τα αριστερά, κάποια τα κάναμε φωνακλάδικα και κάναμε εκείνα τα περιβόητα 24 για να μπορεί ο καθείς να γράφει όσα σκέφτεται...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. το πολύ σουρεάλ έχει επηρεάσει την οπτική μου. φονικό αλφάβητο διάβαζα. και προσπαθούσα να καταλάβω, πόσα πράγματα ακόμα δεν ξέρω πια...

      Τι γίνεται όταν δε σου φτάνουν τα 24; σου έχει τύχει ποτέ; να σου λείπει ΕΝΑ γράμμα, χωρίς να ξέρεις ποιό είναι αλλά να ξέρεις πως αν το είχες, η λέξη θα ήταν αλλιώς; θα ήταν όπως την ήθελες... σου έχει τύχει ποτέ;

      Διαγραφή
  8. Το είδωλα απατούν δηλαδή ε; Αυτό το κείμενο πρέπει να το διαβάσουν εκείνοι που με περισσή ειδωλολατρεία κάνουν το απαξιωτικό σχόλιο "μα καλά δεν κοιτάχτηκε στον καθρέφτη;"
    Καλό βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα είδωλα μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν. γι αυτό είναι είδωλα. το τραγικό είναι, να πέφτεις επειδή είδες το είδωλό σου κάτω και να νομίζεις πως έπεσες εσύ. Να τοποθετείς σώμα και ζωή, σε θέση τέτοια ώστε να προσαρμοζεται μ αυτή του ειδώλου σου, γιατί δε μπορείς να πιστέψεις ότι οι αντανακλάσεις και οι αντικατοπτρισμοί είναι παρόντες περισσότερο απ ότι φαντάζεσαι. (ασυναρτώ; )

      Καλημέρα Φαούδι!!

      Διαγραφή
  9. Αχ, τι ωραίο!!!
    Να βάλω ένα Α για την αγάπη;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να βάλεις γιατί το άλλο το κάναμε σκάλα. :))

      Καλημέρα Αθηνά!

      Διαγραφή
  10. Αυτό το ξέρεις;
    http://www.youtube.com/watch?v=o8JzH0Jq_gw

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όχι δεν το ήξερα!!! Το προώθησα ήδη σε κείνο το 3χρονο (στη μαμά της δηλαδή) που όταν με παίρνει τηλέφωνο μου λέει "νονά, τώρα που σε πήρα, έφαγα ζάχαρη για να κάνω τη φωνή μου γλυκιά"

      Διαγραφή
  11. κάπου-κάπου να μου γράφεις κάποιο γράμμα...
    σπουδαίο!
    και βρίσκομαι στο ίδιο μήκος κύματος όλα τα σχ΄λια (από φρόυντ μεχρι μαγικό σουρεαλισμό :-)
    ωχ άρχισα ν χάνω γρ΄μματα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. roubinaki λες αυτά που χάθηκαν εδώ να μου κάνουν καμία έκπληξη στο επόμενο;

      Διαγραφή