Μενού... μηνύματα...επιλογή... νέο μήνυμα... επιλογή... μήνυμα... -επιλέγω
Kείμενο > επιλογές
Επιλογές πρόβλεψης: -επιλέγω...
Πρόβλ. Εισ. Κειμένου: Ενεργοποίηση -επιλέγω...
Τύπος πρόβλεψης: Κανονική -επιλέγω...
Επελέγη κανονικός τύπος.
Πίσω > -επιλέγω...
Πίσω >
Προς: Προσθήκη παραλήπτη -επιλέγω...
Προσθήκη παραλήπτη : Προτιμώμενος/πρόσφατα χρησιμοποιημένος... -επιλέγω...
Επιλογές – αποστολή – κλείσιμο... -επιλέγω
Το μήνυμα αποθηκεύτηκε στα πρόχειρα
Μήνυμα, με πρόβλεψη κανονικού τύπου, προς πρόσφατα χρησιμοποιημένο παραλήπτη... -επιλέγω
γράφω.. απατώ...
εραστές... δράστες...
πόθοι... ποινή...
όλα τα έχει προβλέψει... το λάθος επιλέγω...-
Το πρώτο σχόλιο δικό μου... κάτι σαν παρασκήνιο της ειρωνείας. SMS: SHORT MESSAGE SERVICE.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥΠΗΡΕΣΙΑ ΣΥΝΤΟΜΩΝ ΜΗΝΥΜΑΤΩΝ
Υπηρετεί σύντομα.
Υπηρετεί μηνύματα.
Υπηρετεί σύντομα μηνύματα.
Υπηρετεί το μήνυμα και τη συντομία.
Κι όταν αυτό υπηρετεί, εγώ ορίζω.
Ίσως δεν είναι παρασκήνιο τελικά αλλά η ειρωνεία επί σκηνής.
Τι ορίζω; το μήνυμα η τη συντομία;
Δεν το είχα σκεφτεί ποτέ πόσες 'επιλογές' περιέχει αυτή η καθημερινή σχεδόν διαδικασία του στέλνω μήνυμα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟύτε πόσες είναι πραγματικές επιλογές, ούτε ποιος και πώς επιλέγει τις εναλλακτικές που μου προσφέρονται.
Πολύ έξυπνο και καταδεικτικό το κείμενο σου!
Τελικά μήπως ορίζουμε μόνο τον παραλήπτη;
Και όσο το ξανακοιτάω, τι εντυπωσιακοί συνδυασμοί!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι καλά οι εραστές να είναι δράστες (το ελπίζω και το εύχομαι σε όλους!), αλλά απατώ γράφοντας;;!!! Και οι πόθοι πακέτο με την ποινή;!
Ελπίζω ότι το T9 έχει χιούμορ και φιλοσοφική διάθεση, και όχι μια ροπή προς την ηθικοπλαστική κατήχηση!
Παραλήπτης.. ο πρόσφατα χρησιμοποιημένος! Δεν ξέρω πόσο πιο κυνικά ή άθλια θα μπορούσε να το γράψει κανείς. Σκέφτομαι πόσες φορές έχω επιλέξει έτσι εκείνους με τους οποίους μοιράζομαι "συντομίες".
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν το Τ9 έχει χιούμορ τότε είναι σίγουρα ανατρεπτικό! Η απογείωση της πρόβλεψης!
been there... :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό καλοκαίρι!
Υγ
Ήθελα καιρό να στο πω, μ' αρέσει ο ιδιαίτερος τρόπος γραφής σου...πολύ :)
Καλησπέρα Λένα! Είναι τόσο συγκινητικό να "ακούω" κάτι τέτοιο και όχι μόνο γιατί χαϊδεύεται ο ναρκισσισμός μου αλλά επειδή είναι ανακουφιστικό και κάποιες φορές λυτρωτικό να νιώθεις πως η ασυνταξία του μυαλού ή του λόγου σου, τελικά δεν είναι και τόσο απόμακρη ούτε τόσο "μοναχική". Οτι μπορείς να την επικοινωνείς. Σ ευχαριστώ πολύ για τη χαρά και για την επικοινωνία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό καλοκαίρι και σε σένα...
Όταν ξεκίνησα το blogging σαν αναγνώστρια, στην αρχή, βρήκα κείμενα που νόμιζα πως ήταν γραμμένα από μένα. Κατέληξα στο συμπέρασμα πως ούτε τα συναισθήματα, ούτε οι καταστάσεις είναι μοναδικές. Μοναδικές είναι μόνο οι στιγμές που τα βιώνουμε. Αργότερα και δειλά, σαν παιδί που πρώτη φορά πάει στο σχολείο, ποστάρισα τις δικές μου σκέψεις. Είναι, πολλές φορές, ανατριχιαστικά συγκινιτικό, ο τρόπος που σε αντιλαμβάνεται ο άλλος, ο ξένος και σε σχολιάζει με επιτυχία. Αλλά έχω καταλήξει και σε κάτι άλλο, πως ο καθένας παίρνει αυτό ακριβώς που του ταιριάζει, του δένει μ' αυτό που έχει ζήσει, άσχετα αν εσύ ή εγώ θέλαμε να πούμε κάτι εντελώς διαφορετικό. Το blogging έτσι όπως το έζησα και το ζω είναι, ίσως, η καλύτερη μορφή κοινωνικής δικτύωσης. Δε ξέρω...νομίζω δλδ, καθαρά προσωπικά :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚοινωνική δικτύωση... ναι έτσι το λένε. και έτσι είναι. δεν θα μπορούσες να περιγράψεις καλύτερα την επικοινωνία (με εισαγωγικά ή οχι) μ αυτό και σ αυτό το μέσο "Είναι, πολλές φορές, ανατριχιαστικά συγκινιτικό, ο τρόπος που σε αντιλαμβάνεται ο άλλος, ο ξένος".
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν ακουμπάς δικές σου λέξεις και γράμματα μέσα εδώ και "ό άλλος, ο ξένος", μπορεί να τους φερθεί καθώς τους πρέπει...
"αποθηκεύτηκε στα πρόχειρα"; το λάθος;
ΑπάντησηΔιαγραφήέχεις πάντα αποθηκεύμενο ενα λάθος λοιπόν; Ενδιαφέρον!!!
Ωραίο κείμενο...Εύχομαι ωραία λάθη σε χρησιμοποιημένους και μη παραλήπτες...(τρομερή υπόθεση τα σπουδαία λάθη!)
όπως ακριβώς το είπες... Τρομερή!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για τα σπουδαία, δεν ξέρω τι κάνει σπουδαίο ένα λάθος. Από μόνο του είναι πάντα ισχυρό.
Η ύπαρξή του και μόνο, προϋποθέτει 'δράση" ακόμα κι αν αυτή είναι η απόλυτη ακινησία. άΘΛΟς το λΑΘΟς που λέει κι ένας φίλος.