Σελίδες

Τρίτη 1 Νοεμβρίου 2011

ηελπίδαείναιτρομαχτικήλέξη


οι ποιητές είναι απελπισμένοι άνθρωποι, μου είπες / και γώ σε πίστεψα
και η πίστη γέννησε την ελπίδα.
και η ελπίδα γέννησε την ανάγκη.
και η ανάγκη φοράει πάντα κατανόηση γιατί θέλει ασφάλεια.
και η ασφάλεια κρατάει έξω τον αέρα.
μα ο αέρας είναι που κάνει τη φωτιά, φωτιά...
και η φωτιά δεν έχει κατανόηση.
όταν ο αέρας δεν είναι αέρας, εκείνη του καίει το οξυγόνο.
και τότε εκείνος, τη σβήνει για να την εκδικηθεί.
γιατί ο αέρας δεν έχει κατανόηση.
οι ποιητές είναι απελπισμένοι άνθρωποι, μου είπες / και γώ τους αγάπησα.
και μετά ήρθε η ελπίδα. και χάθηκαν οι ποιητές.
και γώ έδειξα κατανόηση, γιατί είχα ανάγκη.
η ελπίδα είναι τρομαχτική λέξη, μου είπες... 
...και σου έδωσα το τελευταίο κομμάτι κατανόησης που είχα για ώρα ανάγκης.

6 σχόλια:

  1. Επιτακτικό σαν προειδοποιητική βολή

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. "...κι η ποίηση ένα παιχνίδι που τα χάνεις όλα
    για να κερδίσεις ίσως ένα άπιαστο αστέρι".(Τ.Λειβαδίτης)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ένας στίχος μπορεί να γίνει η φωτιά που θα κάψει τη σιγουριά σου. Κι αν δεν αιωρούνται στον αέρα σου κόκκοι κατανόησης, ίσως καεί μαζί και η ελπίδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Φαούδι, ακριβώς έτσι!

    Citizen... η ποίηση έχει ελπίδα δηλαδή; γιατί οι ποιητές είναι απελπισμένοι. αλλιώς δεν ποιούν.

    Woman... να καεί. Βεβαίως να καεί. Γιατί η ελπίδα είναι τρομαχτική (και λέξη ενίοτε)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Και άρα εσύ δεν είσαι ούτε φωτιά ούτε αέρας. Οπότε μπορείς να ελπίζεις να ξαναβρείς ένα κομμάτι κατανόησης, όχι τίποτε άλλο αλλά για καβάτζα. Ποτέ δεν ξέρεις πότε θα σου χρειαστεί. ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Riski... χμ... υπάρχει και η άλλη εκδοχή. Αφού πλέον έμεινα χωρίς κατανόηση, μπορώ να γίνω και φωτιά και αέρας (και να σπείρω φωτιά και να θερίσω λάβρα).

    Όσο για την καβάτζα, αν και όταν χρειαστώ κατανόηση σε μια ώρα ανάγκης, το δρομολόγιο το έμαθα. Ελπίδα, πίστη, ασφάλεια και σου φτιάχνουν μια κατανόηση... να γλείφεις τα δάχτυλά σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή