Σε περιβάλλω με μια μεγάλη αναμονή.
Σε περιέχω όπως τ’ αραχωβίτικο κιούπι το λάδι.
Σε ανασαίνω όπως ο θερμαστής του καραβιού ρουφάει
μες στα πλεμόνια του το δειλινό το μπάτη.
Σ’αγρικώ με την ίδια διάθεση που ο Ερυθρόδερμος
κολλάει το αυτί του χάμω, για ν’ ακούσει
τον καλπασμό του αλόγου.
Σε περιέχω όπως τ’ αραχωβίτικο κιούπι το λάδι.
Σε ανασαίνω όπως ο θερμαστής του καραβιού ρουφάει
μες στα πλεμόνια του το δειλινό το μπάτη.
Σ’αγρικώ με την ίδια διάθεση που ο Ερυθρόδερμος
κολλάει το αυτί του χάμω, για ν’ ακούσει
τον καλπασμό του αλόγου.
Την πιο ηδονική αφή την έχει το σταφύλι το πρωί,
σαν είναι δροσερό και σκεπασμένο με κείνη την άχνη
τη λεπτή. Πιάνω την κοιλιά σου , με τα τρία μου δάχτυλα,
και μου γεννιέται πάλι η εικόνα της δροσιάς του αμπελιού.
Λες κι ήτανε χθες βράδυ ακρογιάλι το σώμα μου
τα χέρια σου δύο μικρά τρυφερά καβούρια.
τα χέρια σου δύο μικρά τρυφερά καβούρια.
Δεν θέλω ανεμώνες κόκκινες, μαβιές και άσπρες, θέλω
να χώσω τη μούρη μου μες στα μαλλιά σου, πού’ ναι
σα χόρτα στην άκρη του ποταμού.
να χώσω τη μούρη μου μες στα μαλλιά σου, πού’ ναι
σα χόρτα στην άκρη του ποταμού.
(Αποσπάσματα απ τη συλλογή της Μάτσης Χατζηλαζάρου "Μάης, Ιούνης και Νοέμβρης" που περιέχονται στον τόμο "Ποιήματα 1944-1985", των εκδόσεων Ίκαρος.
Ιδιαίτερο...
ΑπάντησηΔιαγραφήόπως κάθε αναμονή...
ΑπάντησηΔιαγραφήΘαρρώ πως η αναμονή είναι πάντα πιο ευχάριστη όταν ξέρουμε τι περιμένουμε. Και καθώς περιμένουμε δεν θέλουμε τίποτα, γι' αυτό ό,τι κι αν πάρουμε είναι πάντα περισσότερο απ' ό,τι μπορούμε να δεχτούμε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό σας κυριακοαπόγευμα!
και αν είναι έτσι αγαπητέ, τότε πως θα ορίζατε την προσμονή;
ΑπάντησηΔιαγραφήΩς ευχάριστη αναβολή αυτού που είναι να συμβεί :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα....
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν και με χαρακτηρίζουν σαν υπομονετικό άνθρωπο...δεν είναι η προσμονή κάτι που το αντέχω....ειδικά αν συνοδεύεται ,με και από αγωνία....νομίζω ότι θα σταματήσει η καρδιά μου....εκείνο που αντέχω και γι'αυτό με λένε υπομονετικό είναι η κακουχίες....αλλά μπορεί να πάθω έμφραγμα γιατί κόλλησε το πισι και δεν άνοιξε στην ακριβή του ώρα....
Ανυπόμονος;
Δεν ξέρω...ανικανοποίητος .... ναι...δεν είμαι ποτέ ευχαριστημένος όσα και να έχω πετύχει..πάντα θέλω να πετύχω κι άλλα , καλύτερα...
Αλλά νομίζω ότι θα με μαλώσετε και με το δίκιο σας...αντί να σας πω μια καλή κουβέντα για την ανάρτηση και το ποίημα, "δράττομαι της ευκαιρίας να περιαυτολογήσω".....αλλά έτσι είναι ...όταν βλέπεις κάτι καλό, προσπαθείς να βάλεις και τα μούτρα σου στην κορνίζα...
Αγαπητέ μου Ράκε... Μ αρέσει που συνδέσατε την αναμονή με κάτι ευχάριστο! και την προσμονή με κάτι σίγουρο, όπως η αναβολή :)
ΑπάντησηΔιαγραφή'Οσο γι αυτή σας τη φράση "Και καθώς περιμένουμε δεν θέλουμε τίποτα, γι' αυτό ό,τι κι αν πάρουμε είναι πάντα περισσότερο απ' ό,τι μπορούμε να δεχτούμε..." θα μπορούσα είτε να κάθομαι και να σας γράφω για ώρες, είτε να σας χαμογελάσω με ένα κλείσιμο ματιού :)
χρηχα (αυτή τη φορά το είπα σωστά; του βάζετε και τόνο;) δεν πρόκειται να σας μαλώσω. πως θα μπορούσα να το κάνω με τόσα χαμόγελα που μου χαρίσατε Δευτέρα πρωί; (εσείς ήσασταν που κάνατε σουλάτσο τη νύχτα στη γειτονιά; μην κλωτσάτε τις πέτρες όμως γιατί θα σπάσουν κανένα παράθυρο).
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα συνεχίσετε όμως να περιαυτολογείτε γιατί το κάδρο τώρα το φτιάχνουμε και θέλει δουλειά.., ε;
@ Soduck
ΑπάντησηΔιαγραφή;-)
Καλό απόγευμα! :-)