άσχετο

Γύρισα κουρασμένη. Από κείνες τις μέρες που καταλήγεις σπίτι και δεν θυμάσαι ούτε το όνομά σου.  Πονάει και λίγο η μέση μου, πεινάω κιόλας και δεν έχει και τίποτα έτοιμο, θέλω και κάτι ζεστό γιατί ξεπάγιασα... Με ξεγέλασε ο ήλιος και πήγα να το παίξω νεάνιδα. Τελικά αποφάσισα να φτιάξω τραχανά (όσοι δεν τον τρώτε μην κάνετε εκείνο το βαρετό "μπλιάχ" γιατί δεν είχα σκοπό να σας δώσω να φάτε). Έβαλα και φέτα μέσα κι ήρθε κι έδεσε!  Κάθισα σαν τον άνθρωπο στον (ολοκαίνουργιο καταπληκτικό μου) καναπέ κι έφαγα! Ωραίος ήταν! Ζεστάθηκε το μέσα μου βρε παιδί μου...

Άσχετο ε;  Ε καλά πώς κάνεις έτσι.

Και γώ όσα άκουγα από δω άσχετα ήταν αλλά δεν το έκανα θέμα.

Άμα είναι γκρινιάρης ο άνθρωπος.... απαπαπα.... νευράκια έχεις μου φαίνεται!

υγ: άμα τον πιάνει το κλαψιάρικο όμως, είναι φτυστός ξανθόπουλος! Δεν είναι;
υγ. β. όσο τον κοιτάω, σε βασιλάκη καϊλα μου φέρνει πιο πολύ
υγ. γ. 22:55: μήπως να φάω κι ένα μηλαράκι;

υγ. δ. 23:01:  δε μπορώ να κρατηθώ γμτ. Μόλις άκουσα τον υπουργό επικρατείας (σε τι υπουργεύει αυτός ακριβώς; ) να λέει ότι οι προηγούμενοι έφτασαν τη χώρα στο χείλος του γκρεμού.  Φταίω εγώ που θυμήθηκα εκείνη την ιστορία που λέγανε για τον παττακό (που έλεγε διάφορα αμίμητα) ότι σε μια συγκέντρωση είχε πει "η προηγουμένη κυβέρνηση έφερε τη χώρα στο χείλος του γκρεμού. εμείς κάναμε ένα βήμα μπρός" (βάλτε την αντίστοιχη καθαρεύουσα). Ε, φταίω εγώ τώρα που σε τσακίζω στα  υγ;