ενδύομαι και απεκδύομαι... σχήματα-φορέματα, κατά το δοκούν, κατά περίσταση και κατ ανάγκην. άλλοτε θαρραλέα κι άλλοτε δειλή. άλλοτε ευτυχής κι άλλοτε άθλια. περήφανη και ντροπιασμένη. παίζω με τις λέξεις – δηλώνω αναίσχυντα. και τώρα εκείνες πήραν το θράσος μου και το έκαναν παιχνίδι στα χέρια τους. παίζουν μαζί μου και με ενδύουν σχήματα.
γίνομαι... σχήμα κατά το νοούμενο, σχήμα ανακόλουθο, σχήμα καθολικό και επιμέρους, σχήμα έλξης, σχήμα υπαλλαγής, σχήμα πρόληψης, σχήμα υπερβατό, σχήμα πρωθύστερο και ομοιοτέλευτο, σχήμα ασύνδετο και σχήμα πολυσύνδετο, σχήμα εξ αναλόγου και εξ αντιθέτου, σχήμα περίφρασης επαναφοράς και αναδίπλωσης, σχήμα συμπλοκής και σχήμα αντίφασης, σχήμα λιτότητας, ειρωνείας και – στα δύσκολα - κατ ευφημισμόν, σχήμα υπερβολής και αλληγορίας, σχήμα μεταφοράς και παρομοίωσης....
και όταν οι λέξεις στενεύουν γίνομαι σχήμα κατ εξοχήν.
και όταν οι λέξεις στενεύουν γίνομαι σχήμα κατ εξοχήν.
υ.γ σχήμα λόγου:
α) ιδιόρρυθμος τρόπος σύνταξης που χρησιμοποιείται για αισθητικούς ή ψυχολογικούς σκοπούς.
β) απόκλιση σχετική με την κανονικότητα τη συμφωνία και την πληρότητα (του λόγου;)
Τι ωραίο κείμενο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι τι ωραία - άγνωστα ομολογώ τα περισσότερα- σχήματα! Μου κίνησες το ενδιαφέρον και θα τα ψάξω!
Το σχήμα είναι απόκλιση από την κανονικότητα; Δηλαδή η κανονικότητα δεν έχει σχήμα;;
Πάντως δε μου φαίνεσαι για αναλφάβητη...!
Φαούδι,
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν σκεφτώ ότι το "σχήμα" είναι και ένα "είδος επιτραχηλίου", τότε η κανονικότητα ίσως να έχει ένα σχήμα που καμιά φορά σου κάθεται στον τράχηλο...
Το σχήμα του λόγου, ναι, νομίζω φτιάχτηκε για να αντέχουμε τις αποκλίσεις του. Βλέπεις, ό,τι δεν αντέχουμε, προσπαθούμε να το ορίσουμε.
Όσο για το τι φαίνομαι, δεν ξέρω... Σημασία έχει το πως νιώθω. Και έχω νιώσει κάθε μα κάθε συνώνυμο και συγγενικό του αναλφαβητισμού μου.
Κάποιος έλεγε : "δεν ξεδιψάς ούτε μέθας με ετικέτες μπουκαλιών"(παρα μόνο με το περιεχόμενό τους) με αφορμή το ενδιαφέρον κείμενό σου σκέφτηκα πως υπάρχουν φορές που το περιεχόμενο είναι το ίδιο το σχήμα (το μπουκάλι-το φόρεμα που ενδύεται ο λόγος σου,δηλαδη εσύ, προκειμένου να φανερώσει (ή να αποκρύψει άραγε;) αυτό που δεν τολμούν οι "κανονικές" σου λέξεις! Οι μη αποκλίνουσες!)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπο εκεί νομίζω ξεκινά μια μεγάλη περιπέτεια ,που δεν θα χωρούσε εύκολα σε ένα τέτοιου τύπου σχόλιο κι έχει να κάνει με το κατα πόσο οι ίδιες οι λέξεις ως οχήματα εννοιών ταυτίζονται με, φωτίζονται από ή ακόμη ανατρέπονται από το αυτό καθεαυτό το σχήμα που τις εμπεριέχει και το διαμορφώνουν! (Αλήθεια τι σχήμα λόγου είναι αυτό; σίγουρα όχι λιτότητας!!! :-)
Πάντως, όπως και να έχει σίγουρα είναι τρομερά ενδιαφέρον να τολμά η ίδια η γλώσσα να προλάβει με σχήματα λόγου κάτι που μοιάζει να ανήκει στην λεγόμενη "εξωλεκτική" συμπεριφορά ενός ομιλητή η γράφοντα!
Ευχαριστούμε για το κείμενο , κι αυτό δεν είναι σχήμα...
ΜΣ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΣχήματα-οχήματα, σχήματα-καθρέφτες, σχήματα - αντανακλάσεις, όλα κατά περίσταση ή κατ ανάγκην, είναι όπως ακριβώς το είπες. Περιπέτεια.
Όσο για τις ετικέτες, να υπερθεματίσω στον συλλογισμό σου με την εικόνα της έκπληξης που μπορεί να σου προκαλέσει αυτό που ήπιες και να ψάξεις με ενδιαφέρον την ετικέτα να δεις τι ήταν αυτό που σε ξεδίψασε ή σε μέθυσε.
Πραγματικά δεν ξέρω ποια ανάγκη μας οδηγεί να θέλουμε να ξέρουμε και την ετικέτα (κι αν δεν υπάρχει να βρούμε μία μόνοι μας).
Σ΄ευχαριστώ για την φροντίδα που έδειξες στο κείμενο..