Σελίδες

Σάββατο 21 Ιανουαρίου 2012

το Παιδί και το γράμμα

Πάντα πίστευα πως τα παιδιά μας βγάζουν απ τα ζόρια. Τα παιδιά μπορούν να μας βγάλουν απ το τέλμα. Κι ας λέμε όλοι οι άλλοι εκείνα τα χαριτωμένα, "παιδί μένεις στην ψυχή" "δεν έχει σημασία η ηλικία" "ας μείνουμε πάντα παιδιά"... ξέρουμε πολύ καλά, πως δε μπορούμε να είμαστε πραγματικά παιδιά. Μόνο να παίζουμε τα παιδιά, σαν κακοί ηθοποιοί. Όχι με κακή πρόθεση. Μπορεί πραγματικά να θέλουμε να είμαστε σαν παιδιά. Αλλά αντιλαμβάνεσαι ότι πολύ απλά δεν γίνεται! Γιατί επίσης πολύ απλά, δεν είσαι παιδί. Είσαι ενήλικας. Με όσα καλά και κακά φέρνει αυτό μαζί του. Φλυαρώ όμως και θα χάσω το σημαντικό. Το σημαντικό λοιπόν είναι πως ένα παιδί βρήκε και τα χαμένα γράμματα. Ήρθε χθες το βράδυ και τα άφησε στην πόρτα μου η Joker. Και γώ θέλω να το μοιραστώ από δω - γιατί στην άκρη της πόρτας μπορεί να μην τα δείτε.

Η στιχομυθία είναι απ τα σχόλια της προηγούμενης ανάρτησης "1 γρΑμμα"

J: Μπορεί να είναι εκείνο το j που υπήρχε κάποτε στα αρχαία..

S: Jokerακι, τι ήχο είχε εκείνο το γράμμα; και τι χρώμα; έχεις καμία υποψία; Ξέρεις άλλα γράμματα που να έχουν χαθεί; (κι ας μην ήταν ελληνικά - δε με πειράζει).

J: Εκείνο το γράμμα χρησιμοποιήθηκε για να αποδώσει έναν αρχαίο φθόγγο. 

Δεν ξέρω τον ήχο του, ξέρω όμως το όνομα του..Γιώτ! 
Από τα ελληνικά κάποτε χάθηκε και το F που το έλεγαν Δίγαμμα επειδή μοιάζει με δύο Γ μαζί..
Φήμες λένε ότι το χρώμα τους ήταν το λευκό αλλά κάποτε έγινε διαφανές γι'αυτό και χάθηκαν και κανείς δε μπόρεσε να τα βρει..
Α! Ξέρω και για ένα ακόμη..ένα που έμοιαζε με το N αλλά η γραμμούλα δεν ήταν από πάνω προς τα κάτω αλλά από κάτω προς τα πάνω..Αυτό το γράμμα λεγόταν Κόππα. 
Βρισκόταν πάντα ανάμεσα στο Π και στο Ρ και δεν έκανε παρέα με τα άλλα γράμματα. 
Ο ήχος του ήταν σαν κ . Έτσι κάποια μέρα αποφάσισαν να κρατήσουν μόνο ένα κ και έτσι έδιωξαν το καημένο το Κοππα.. 
Από τότε κανείς δεν το έχει ξαναδεί..
Όσο για χρώμα, λένε ότι ήταν Γκρι γιατί ήθελε να περνά απαρατήρητο, σε αντίθεση με το κ που είχε έντονο χρώμα, γι'αυτό και προτίμησαν να το κρατήσουν στο αλφάβητο. 
Αυτά γνωρίζω. 
Άμα μάθω και για άλλα, θα ξανάρθω.. :) 

Να ξανάρθεις Jokeraki, να ξανάρθεις... :)

Σ ευχαριστώ για το δώρο που άφησες στην πόρτα μου.  Γιατί φωτίζεται η σκέψη πως με παιδιά, που μπορούν να ψάχνουν χαμένα γράμματα και να τα βρίσκουν, ίσως κάποτε ξαναβρεθούν και όλα όσα οι σοφοί ενήλικες χάσαμε ή κρύψαμε. 

19 σχόλια:

  1. νώτιο "πράσινο"
    δυτικό "κόκκινο"
    ανατολικό "ανοιχτό μπλε" και "σκούρο μπλε"
    ...
    επειδή τα γράμματα δε χάνονται κι έχουν και χρώμα για να τα ξεχωρίζουμε όταν χανόμαστε, σαν να λέμε είναι σημεία ορίζοντα...ήταν σοφοί οι πρόγονοι ίωνες...
    καλημέρα και στις δυο σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πόσο όμορφα γράφεις....
    Εγώ γιατί νομίζω πως όλοι μας κατά βάθος εξακολουθούμε να είμαστε παιδιά, όσο κ αν έχουμε μεγαλώσει;
    Ας είναι καλά η joker για το τόσο όμορφο κείμενο που φτιάξατε:))))!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νομίζω οτι το νομίζεις γιατί ακόμα δεν έχεις μεγαλώσει τόσο που να αντιλαμβάνεσαι ότι πέρασες για τα καλά τη γέφυρα και πως όπως κι αν το δεις... παιδί δεν είσαι.

      Μ αρέσει όταν γελάω και χαίρομαι και λέω πως νιώθω σαν παιδί αλλά κάνω λάθος. Λες και οι ενήλικες δεν μπορούν να έχουν καθαρή χαρά και πηγαίο γέλιο. Με λίγα λόγια είναι σαν εκείνο το οξύμωρο που όταν βλέπουμε κάτι όμορφο αλλά ψεύτικο λέμε "σαν αληθινό είναι" και όταν βλέπουμε κάτι όμορφο και αληθινό λέμε "σαν ψεύτικο είναι". Δε βρίσκεις άκρη παιδί μου με τους μεγάλους. Μπάχαλο τα κάναμε.

      Σ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια μικρή μου serenata. αν και τα εύσημα πρέπει να πάνε στη joker :)

      Διαγραφή
  3. Τι ήθελα να σου πω; Α ναι, έπαψα να είμαι παιδί όταν απέκτησα παιδί, όχι πριν, αλλά πάλι ούτε με έλεγες και μαμά, με την κλασική έννοια του όρου.
    Είχα όμως ενηλικιωθεί...
    Δεν το καταλάβαινα, οι άλλοι μου το έλεγαν...
    Τώρα πια δεν με λες ενήλικη. Είμαι μεσήλιξ!!!
    Οι άλλοι τρομάζουν όταν τους το λέω.
    Αυτομάτως συνειδητοποιούν πόσο έχουν μεγαλώσει κι εκείνοι.
    Βλέπεις, από μόνοι τους δεν το καταλαβαίνουν, τους το λέω εγώ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. δεν καταλαβαίνουν οτι μεγάλωσες εσύ η ότι μεγάλωσαν εκείνοι;

    όπως και νάχει όμως γλυκιά μου Αθηνά, το σημαντικό είναι να μεγαλώνουμε όμορφα... :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χμ, δεν καταλαβαίνουν ότι εγώ μεγάλωσα και δεν δέχονται επ' ουδενί ότι μεγάλωσαν κι εκείνοι όταν τους το υπενθυμίζω! χοχοχο!

      Διαγραφή
  5. Από μικρή είχα ένα παιδί και έναν ενήλικα μέσα μου...
    Καλά μη βγάζεις συμπεράσματα περί διπολικής προσωπικότητας...
    Γελάω με όσους/ες συνομηλίκους "τρέμουν" στην αναφορά και μόνο των εξήντα χρόνων!
    Γεικά σε όποια ηλικία και να είσαι καλά είναι να κρύβεις και ένα δεκαπεντάχρονο μέσα σου... δεν είναι κακό!
    Τι είπες έχεις αντήρηση;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. κοίτα, αν τόχεις το δεκαπεντάχρονο μέσα σου, τουλάχιστον μην το κρύβεις! άστο να παίξει!
      Τι αντίρρηση να έχω καλέ με 4 δεκαπεντάχρονα στη συσκευασία ενός; τρελή είμαι;

      σε φιλώ :)

      Διαγραφή
  6. Καταρχήν,αγαπώ τους ενήλικες που προσπαθούν να μείνουν παιδιά για πάντα. Χαίρομαι που άνοιξες την πόρτα και έβαλες τα γράμματα μέσα στη ζέστη. Μένω ήσυχη ξέροντας ότι θα τα προσέχεις και θα βοηθήσεις όσα έχασαν το χρώμα τους να το ξαναβρούν. Τάιζε τα καλά, περιπλανιούνται καιρό μόνα τους και συμβούλευσε το Κόππα πως να τα πάει καλά με τα άλλα γραμματάκια..
    Όσα χάσατε ή κρύψατε εσείς οι ενήλικες είναι εύκολο να ξαναβρεθούν αρκεί να ψάξουμε όλοι μαζί να τα βρούμε..
    Καλό βράδυ Soduck! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Joker, πίστεψέ με, αν με έβλεπες τις στιγμές που παριστάνω το παιδί, δεν θα σου άρεσε καθόλου! (λολ)
      Το αν θα πρέπει οι ενήλικες να μένουν παιδιά είναι μια μεγάλη κουβέντα με πολλές ερμηνείες... ίσως κάποια στιγμή μας δοθεί η ευκαιρία να την κανουμε.
      Τώρα αν θα βοηθήσω εγώ τα γράμματα ή εκείνα εμένα, μένει να αποδειχθεί. Όσο για το κόππα θα μιλήσουμε όταν νιώσει καλά εδώ που το άφησες, γιατί προς το παρόν το βλέπω λίγο αμήχανο και δύσπιστο. Θέλει το χρόνο του κι αυτό κι εγώ.

      Σ ευχαριστώ βαθιά για τα δωράκια σου Joker :)

      Διαγραφή
  7. Εξαιρετική η Joker...

    ... πλην όμως, βρε κορίτσια [νομίζω ότι μόνον εκπρόσωποι του "αδύνατου" φύλου έχουν σχολιάσει μέχρι στιγμής], δεν έχετε παρατηρήσει ότι οι εκπρόσωποι του άλλου φύλου δεν ενηλικιώνονται ποτέ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. πράγματι εξαιρετική η Joker...

      όσο για τα αγοράκια που δεν ενηλικιώνονται ποτέ, νομίζω πως όλοι - αιώνες τώρα - το παρατηρούμε να συμβαίνει σε ατομικό, οικογενειακό, τοπικό, εθνικό και παγκόσμιο επίπεδο. Αγοράκια που παίζουν με ό,τι βρεθεί μπροστά τους για να αποδείξουν ποιό είναι το πιο δυνατό και γρήγορο και έξυπνο και πλούσιο με το πιο μεγάλο... αμάξι, μηχανή, άλογο κλπ κλπ

      Καλημέρα ενήλικε άρρενα! :)

      Διαγραφή
  8. Καλησπέρα....

    Είναι ωραίο να νοιώθεις το παιδί μέσα σου, να κάνει σχέδια και όνειρα σαν να είναι αθάνατο....

    Αλλά εκείνο το πόδι το δεξί ρε γαμώτο , μόλις το ζορίσω το πιάνει κάτι...ισχυαλγία το λένε, κουτσαίνεται....το σηκώνω απ'το μπατζάκι για να μπω στο αμάξι...

    βρε δεν πα να λες....εγώ είμαι δεκαεννιά και όπως το πάω του χρόνου θα γίνω δεκαοχτώ....ο γιός μου ήδη με περνάει κανα δυο χρόνια....

    και κλείνοντας θα συμφωνήσω με τον αγαπητό συν-(πως να το πω αυτό;)τον του ίδου φύλου με μένα τεσπα , κο Ράκο κτλ ότι δεν θέλω και ούτε πρόκειται να ήλικιωθώ ποτέ...
    (για τον λόγω αυτό αποφεύγω να κοιτάω παλιούς συμαθητές από κοντά , γιατί λένε στα μάτια τους βλέπεις την ηλικία σου )

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. μπορείτε να τον πείτε απλά ομόφυλο ή ακόμα καλύτερα συμπαίκτη... :))

    στην περίπτωση του ποδιού... φταίει το αμάξι και μόνο. άλλωστε τα μικρά παιδιά είναι που χτυπάνε τα γόνατα... συνήθως... οχι;

    Καλημέρα σας αγαπητέ χρηχα... (ο γιός σας ως άρρεν μικραίνει κι αυτός οπότε δεν υπάρχει θέμα σύγκρισης)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @ SoDurck

    Νονούλα, γιατί με βρίζετε; [ενήλιξ, moi?] Πληγώνετε την άδολη παιδική ψυχούλα μου [sniff].

    @ xrhxa

    Για να πω την αλήθεια, νιώθω πιο παιδί τώρα από ό,τι όταν ήμουν παιδί. Συμμαθητές;;; Έχω ξεχάσει και τα σχολεία που πήγα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αχ σε ξαναβρήκα βαφτιστήρι μου!! που χάθηκες βρε κουτό παιδί; με συγκίνησες!

      (άδολη παιδική ψυχούλα; και sniff; πόσα ν αντέξει η γηραιά καρδιά μου; )

      Διαγραφή
  11. Καληνυχτούδια νονούλα!

    ΥΓ. Αχ, πάλι ξεχάσατε τα χαπακούλια σας! Αααχχχ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Δεν είμαι παιδί;
    Και είμαι ενήλιξ;
    Α, μπα; Says who?
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή